Marvel’s Avengers: Περιπέτεια με την Mighty Thor

Το Marvel’s Avengers αποκτά τον 11ο playable ήρωά του. Όπως ανακοίνωσε η δημιουργός Crystal Dynamics, πρόκειται για τη Jane Foster ή αλλιώς Mighty Thor, η οποία έχει τις δικές της μοναδικές κινήσεις και ικανότητες. 

Η Mighty Thor είναι πλέον διαθέσιμη στο Marvel’s Avengers. Δείτε την εν δράσει στο παιχνίδι παρακάτω και πείτε μας αν σας ενδιαφέρει!

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

The Quarry review

Το The Quarry είναι το νέο παιχνίδι τρόμου της Supermassive Games. Παρότι η ανθολογία Dark Pictures του στούντιο “τρέχει” τα τελευταία χρόνια, το παιχνίδι δεν ανήκει σε αυτήν και αντ' αυτού αποτελεί πνευματικό διάδοχο του πολυαγαπημένου Until Dawn.

Εννέα έφηβοι απολαμβάνουν το τέλος του καλοκαιριού και τους νεανικούς έρωτες σε μια πανέμορφη κατασκήνωση, χωρίς να φαντάζονται τί πρόκειται να επακολουθήσει. Το τελευταίο βράδυ της παραμονής τους πριν την επιστροφή στην κανονικότητα και τις υποχρεώσεις αμαυρώνεται από περίεργα και τρομακτικά γεγονότα που αλλάζουν για πάντα την ζωή τους. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε παραπάνω στα γεγονότα που διαδραματίζονται στο παιχνίδι γιατί κάθε επιπλέον λέξη είναι πιθανό spoiler και αυτή η αγωνία ανακάλυψης της αλήθειας και διαλεύκανσης του μυστηρίου αποτελεί και το δυνατό χαρτί του. Η αλήθεια πάντως είναι ότι αν έχετε ασχοληθεί με το Until Dawn θα είστε περισσότερο υποψιασμένος για τον τρόπο λειτουργίας του παιχνιδιού όσο αφορά την κλιμακούμενη ένταση και το κτίσιμο της υπόθεσης.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του The Quarry είναι ότι, παρόλο που διαδραματίζεται στη σύγχρονη εποχή, είναι στημένο και επηρεασμένο από ταινίες τρόμου της δεκαετίας του '80. Αυτό αν μεγαλώσατε κατά τη συγκεκριμένη δεκαετία σίγουρα θα σας κάνει να νιώσετε νοσταλγία και θα σας ξυπνήσει μνήμες από θρυλικές ταινίες της περιόδου. Από την πασιφανή τοποθεσία μιας κατασκήνωσης στη λίμνη που παραπέμπει στο Παρασκευή και 13, μέχρι την διακριτική ανατριχιαστική μουσική των τίτλων που “φωνάζει” Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες, το παιχνίδι, πέρα από νέα περιπέτεια τρόμου, αποτελεί και φόρο τιμής σε μια εποχή που γέννησε τον τρόμο και άφησε κληρονομιά ένα τεράστιο fandom που συνεχίζει να μεγαλώνει ακάθεκτο μέχρι και σήμερα. Οι αναφορές είναι πραγματικά πολλές (θυμάστε τις Ιστορίες από την Κρύπτη;) και προσθέτουν πόντους στην συνολική εμπειρία που θέλει να μιμηθεί την ατμόσφαιρα μιας καλοστημένης b-movie τρόμου που σέβεται τον εαυτό της. Αυτή εξάλλου είναι και η πρόθεση των δημιουργών όπως οι ίδιοι έχουν δηλώσει, με πολλά κρυμμένα retro “διαμαντάκια” που περιμένουν να τα ανακαλύψετε.



Πρέπει επίσης να αναφερθεί η άριστη δουλειά που έχει γίνει στα μενού, στην οργάνωση των πληροφοριών και των στοιχείων του παιχνιδιού και στο πλήθος των επιλογών παραμετροποίησης που έχετε. “Παγώνοντας” προσωρινά το παιχνίδι μπορείτε να περιηγηθείτε σε όλα τα στοιχεία και τις πληροφορίες που συλλέγετε και που σας βοηθούν να ενώσετε όλα τα κομμάτια του παζλ και να καταλάβετε καλύτερα την ιστορία με όλες τις μικρές λεπτομέρειες. Οι επιλογές σας οδηγούν σε πολλά διαφορετικά και μοναδικά μονοπάτια τα οποία αποτυπώνονται πολύ όμορφα με εξώφυλλα βιντεοκασετών τρόμου εμπνευσμένα από τους ηθοποιούς του παιχνιδιού ή από vintage υλικό στα πρότυπα της αισθητικής όταν η βιντεοκασέτα μεσουρανούσε. Κάθε φορά που το παιχνίδι σας ενημερώνει ότι κάνατε μια επιλογή που θα έχει αντίκτυπο στη συνέχεια, μπορείτε να δείτε ένα ρεζουμέ των πράξεων σας που οδήγησαν στο συγκεκριμένο μονοπάτι. Επίσης υπάρχουν οι κάρτες ταρώ που λειτουργούν σαν τον γνωστό προάγγελο του μέλλοντος και εμφανίζονται μόνο όταν βρεθείτε στην κατάλληλη θέση και σε συγκεκριμένη γωνία οπτικής της κάμερας εκτός του πεδίου δράσης σας, οπότε η συλλογή τους χρειάζεται προσοχή. Οι κάρτες ταρώ σας αποκαλύπτουν ένα πιθανό μέλλον των χαρακτήρων στο τέλος κάθε κεφαλαίου αλλά το παιχνίδι δεν σας επιτρέπει την πρόσβαση σε όλες. Έτσι αν βρείτε πχ τρεις κάρτες σε ένα κεφάλαιο, μπορείτε να διαλέξετε μόνο μία για να δείτε το μυστικό της, χάνοντας τις πληροφορίες που έχουν να προσφέρουν οι άλλες δύο. Τέλος αξίζει να αναφερθούμε στην ελευθερία επιλογών που προσφέρει το παιχνίδι για να το φέρετε στα μέτρα σας, πχ δυσκολεύοντας τα -ομολογουμένως πανεύκολα QTE- ή ρυθμίζοντας το χρόνο απόκρισης αποφάσεων σε κρίσιμα σημεία.

Κοιτάζοντας πέρα από το ενδιαφέρον αμάλγαμα εικαστικού και νοσταλγίας, το The Quarry παίζεται ακριβώς όπως το Until Dawn και ίσως ακόμα πιο απλά. Πρόκειται για μία κλασική διαδραστική εμπειρία με ελάχιστα jump scares και περισσότερη έμφαση στον τρόμο, όπου αναλαμβάνετε διαδοχικά και όποτε το παιχνίδι κρίνει τον έλεγχο ενός από τους εννέα πρωταγωνιστές. Με βάση τις επιλογές σας και την συμπεριφορά σας απέναντι στους άλλους κρίνεται σε μεγάλο βαθμό η επιβίωσή σας μέχρι το τέλος. Πολλές φορές βέβαια το μονοπάτι δεν είναι ξεκάθαρο και μια κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά στον πολιτισμένο κόσμο δεν είναι πάντα η καλύτερη δυνατή επιλογή και το παιχνίδι φροντίζει να σας το θυμίζει συνεχώς με τον πιο σκληρό τρόπο. Στα 10 κεφάλαια του παιχνιδιού συναντάτε αρκετή βία και σοκαριστικές σκηνές που σας αφυπνίζουν και βάζουν σε αμφισβήτηση πολλές φορές την τακτική που επιλέξατε να ακολουθήσετε μέχρι το συγκεκριμένο σημείο, κάτι που είναι και το επιθυμητό αποτέλεσμα φυσικά. Αυτή η αίσθηση αμφιβολίας για το αν πρέπει να επιλέξετε ανάληψη δράσης ή τακτική απάθεια είναι δυνατή σε πολλά σημεία και σας κρατάει σε αγωνία για την τύχη και τις πιθανότητες επιβίωσης των πρωταγωνιστών.



Στα κομβικά σημεία όπου απαιτείται δράση, το The Quarry δεν σας βάζει δύσκολα καθώς τόσο η χρήση όπλων όσο και η προκαθορισμένη αλληλουχία κουμπιών και χειρισμού που απαιτείται για να αποφύγετε δυσάρεστες καταστάσεις είναι εμφανώς πιο απλοϊκή. Μη σας ξεγελάει βέβαια η ευκολία του εδώ, γιατί το βάρος των επιλογών σας και οι επιπτώσεις τους είναι τόσο δυσδιάκριτα που μπορεί να καταφέρετε το αδιανόητο, να βγείτε κερδισμένος σε κάθε σκηνή δράσης και στο τέλος να μη μείνει κανένας ζωντανός. Στον τομέα της εξερεύνησης μην περιμένετε πολλά καθώς, το σκηνικό της τεράστιας απειλητικής κατασκήνωσης έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τον πραγματικό χώρο δράσης που έχετε, κάτι σύνηθες σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Όποτε αναλαμβάνετε τον έλεγχο είστε περιορισμένος σε κάποιο εξωτερικό ή εσωτερικό χώρο μέχρι να σας δώσει το παιχνίδι “άδεια” να προχωρήσετε, μέσω κάποιου ξαφνικού cutscene ή υπόδειξης στην οθόνη.

Το Quarry έχει ένα απολαυστικό καστ ηθοποιών οι οποίοι, αν και όχι επί το πλείστον πρώτης γραμμής, σίγουρα είναι γνώριμα πρόσωπα. Από πραγματικούς βετεράνους του χώρου με πολλά “χιλιόμετρα” σε ταινίες δράσης και τρόμου όπως ο Lance Henriksen και η Lin Shaye, μέχρι πιστούς “στρατιώτες” γνωστών σειρών/ταινιών όπως οι Τed Raimi και David Arquette, η δουλειά στην απόδοση των ρόλων και την ερμηνεία των χαρακτήρων είναι εντυπωσιακή. Τα μοντέλα των πρωταγωνιστών έχουν πολύ ρεαλιστικές εκφράσεις και αντιδράσεις, ενισχύοντας τα συναισθήματα της στιγμής, με κάποιες εξαιρέσεις όπως η Emma (την οποία παίζει η κατά τα άλλα πανέμορφη Halston Sage). Τα γραφικά επίσης χωρίς να εντυπωσιάζουν μεταφέρουν την αίσθηση της απομόνωσης και του ότι κάτι παραμονεύει στο σκοτάδι, αν και πολλές φορές είναι περισσότερο σκοτεινά απ' όσο χρειάζεται. Η μουσική επένδυση περιλαμβάνει ένα εντυπωσιακό ρεπερτόριο κομματιών που μπαίνουν σφήνα ανάμεσα στην δράση και συμβάλλουν στην δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας. Τα ηχητικά εφέ κάνουν την δουλειά τους και με το παραπάνω, ειδικά αν χρησιμοποιείτε ακουστικά, καθώς υπάρχουν πολλές στιγμές όπου ακούτε ανατριχιαστικούς μακρόσυρτους ήχους και ψιθύρους.



Υπάρχουν διάφορα modes προς επιλογή, ικανοποιώντας κάθε γούστο, κυρίως αν είστε μεγάλη παρέα. Για αρχή, υπάρχει το συνεταιρικό παιχνίδι που χωρίζεται σε local co-op και online co-op. Στο πρώτο εσείς και μέχρι επτά άτομα από την παρέα σας μπορούν να συμμετέχουν ενεργά στην ιστορία διαλέγοντας από ένα χαρακτήρα του παιχνιδιού. Στο online co-op, ένας παίκτης παίζει και οι υπόλοιποι μέσω ψηφοφορίας διαλέγουν την έκβαση της ιστορίας. Την επανεμφάνισή του κάνει το movie mode στο οποίο στην αρχή μπορείτε να διαμορφώσετε τα μοναδικά χαρακτηριστικά κάθε χαρακτήρα και απλά να παρακολουθήσετε όλο το παιχνίδι σαν ταινία, με την τελική έκβαση να εξαρτάται από τις επιλογές που κάνατε στην αρχή. Τώρα το γιατί να το κάνει κάποιος αυτό με τόσες άλλες επιλογές αντί να δει όντως μια κανονική ταινία με ξεπερνάει, αλλά κάθε προσθήκη καλοδεχούμενη. Τέλος, αφότου ολοκληρώσετε το παιχνίδι αποκτάτε την επιλογή death rewind, που σας επιτρέπει να διορθώσετε τρεις φορές το θάνατο κάποιου χαρακτήρα.

Το The Quarry συνεχίζει επιτυχημένα την κλασική φόρμουλα τρόμου της Supermassive. Aνώτερο και πιο απολαυστικό από τα Dark Pictures και στο ίδιο μοτίβο με το Until Dawn, διασκεδάζει και έχει αγωνία μέχρι το τέλος. Αν και έχει σχετικά μικρή διάρκεια (γύρω στις 10 με 12 ώρες ανάλογα και με τις επιλογές που κάνετε), τα διάφορα modes του, η δυνατότητα να παίξετε με φίλους και τα πολλαπλά τέλη, μπορούν να σας κρατήσουν παραπάνω. Το The Quarry είναι μια καλογραμμένη διαδραστική ταινία τρόμου για τους λάτρεις του είδους, με έξτρα δόση νοσταλγίας για τους μεγαλύτερους. Αξίζει να ασχοληθείτε μαζί του, είτε solo, είτε με παρέα.

• Απολαυστική ιστορία τρόμου
• Νοσταλγικό “φινίρισμα” 80s
• Πολλαπλά διαφορετικά μονοπάτια και τέλη
• Η μουσική επένδυση
• Co-op
• Πλούσια μενού

• Υπερβολικά εύκολο στην προκαθορισμένη δυσκολία του
• Κάποια μοντέλα χαρακτήρων ήθελαν περισσότερη δουλειά
• Δεν φέρνει κάτι καινούριο στο είδος

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:	PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:	Supermassive Games
ΕΚΔΟΣΗ:	2K
ΔΙΑΘΕΣΗ:	CD Media

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Nier Automata: Μετα-αποκαλυπτική περιπέτεια στο Switch

Χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του, το πολυαγαπημένο action-RPG Nier: Automata πάει σε άλλη μία κονσόλα. Όπως ανακοίνωσε η Square, το Nier: Automata βγαίνει Switch στις 6 Οκτωβρίου, ως The End of YoRHa Edition. 

Το παιχνίδι περιλαμβάνει το υπάρχον DLC του, συν νέες εμφανίσεις, αξεσουάρ και pod skins αποκλειστικά για το Switch. 

Δείτε σχετικό βίντεο

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Terminator Resistance (Enhanced) review

Τα τελευταία 20 χρόνια παιχνιδιών Terminator μάλλον ήταν εξίσου απογοητευτικά με τα τελευταία 20 χρόνια ταινιών Terminator. Απλά αυτό δεν μας ενοχλεί ιδιαίτερα λόγω χαμηλών προσδοκιών, αντίθετα με τις ταινίες για τις οποίες αρχικά είχαμε πολλές ελπίδες (κυρίως λόγω του θεού Άρνολντ). Από κοινότυπα ταινιοπαίχνιδα (πχ Rise of the Machines, Salvation), έως φιλότιμες προσπάθειες που όμως δεν ξεπέρασαν την μετριότητα (πχ Dawn of Fate, Redemption), δεν έχει υπάρξει κάποιο πραγματικά καλό 3D παιχνίδι Terminator. Αυτό επιτέλους άλλαξε με το Terminator: Resistance, το οποίο βγήκε πριν λίγα χρόνια. Πλέον το παιχνίδι είναι αναβαθμισμένο για PS5 (δυστυχώς όχι και για Xbox Series X), με βελτιώσεις σε γραφικά, χρόνους φόρτωσης, χειρισμό (DualSense), συν όλες τις παικτικές βελτιώσεις που έχουν γίνει με update στην έκδοση PC. Περιλαμβάνει επίσης επιπλέον περιεχόμενο.

Το Terminator: Resistance διαδραματίζεται στο σκοτεινό, μετα-αποκαλυπτικό μέλλον των Terminator 1 και 2 (δεν λαμβάνει υπόψη μεταγενέστερες ταινίες), όπου ο πόλεμος της ανθρωπότητας εναντίον των μηχανών του Skynet οδεύει προς την κορύφωσή του. Αναλαμβάνετε το ρόλο του Jacob Rivers, ενός άσημου στρατιώτη της Αντίστασης που μαθαίνει ότι είναι ένας εκ των σημαντικών στόχων του Skynet προς εξολόθρευση και πρέπει να ανακαλύψει γιατί. Αυτό που ακολουθεί είναι μια εξαιρετική καινούρια ιστορία με ανατροπές και πολλαπλά τέλη, που συνδυάζεται τέλεια με αυτή των ταινιών. Ως Jacob, επισκέπτεστε διάφορα μέρη της ερειπωμένης Καλιφόρνια, συναντάτε ποικίλους χαρακτήρες (συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του John Connor) και ζείτε τα γεγονότα που οδηγούν στην τελική μάχη μεταξύ ανθρώπων και μηχανών, έχοντας άμεση ανάμειξη σε ότι εξιστορείται στις ταινίες. Χωρίς υπερβολή, το παιχνίδι είναι η καλύτερη ιστορία Terminator μετά τις θρυλικές ταινίες του James Cameron. Η δημιουργός Teyon, ένα άγνωστο πολωνικό στούντιο, βάζει τα γυαλιά στους... “εγκέφαλους” του Χόλιγουντ που εδώ και δεκαετίες δεν μπορούν να μας δώσουν μια ιστορία της προκοπής. Το μόνο πρόβλημα εδώ είναι οι μάλλον υπερβολικά πολλές συζητήσεις με κάποιους χαρακτήρες που έχουν αδιάφορο backstory.

Το Terminator: Resistance είναι ένα τυπικό FPS με στοιχεία RPG. Στο παιχνίδι συνήθως πρέπει να πάτε να βρείτε ή να καταστρέψετε κάτι, με τις στρατιές μηχανών του Skynet να στέκονται εμπόδιο στον δρόμο σας. Στην διάθεσή σας έχετε πληθώρα από όπλα, τόσο συμβατικά όπως πιστόλια και πολυβόλα, όσο και φουτουριστικά όπως τα laser που βλέπουμε στις ταινίες Terminator. Κάθε ένα από αυτά έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά και αίσθηση, καλύπτοντας όλα τα γούστα. Πολεμάτε διάφορων ειδών μηχανές, κάποιες γνωστές από τις ταινίες και άλλες που εμφανίζονται για πρώτη φορά εδώ, όπως μικρές ρομποτικές αράχνες, drones, οι κλασικοί σκελετοί T-800, τα γιγάντια HK-Tank, τα ιπτάμενα HK-Aerial, καθώς και τα τεράστια ρομπότ T-47. Οι εχθροί, λόγω της φύσης και της συμπεριφοράς τους με βάση τα δεδομένα των ταινιών, έχουν περιορισμένη γκάμα κινήσεων (χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό). Σας πυροβολάνε και έρχονται κατά πάνω σας, που σημαίνει ότι εσείς βασικά πρέπει να καλύπτεστε και να τους πυροβολάτε μέχρι να τους καταστρέψετε (κάθε τύπος εχθρού έχει ένα αδύνατο σημείο για πιο γρήγορη εξολόθρευση). Υπάρχουν και κάποια boss fights, με τα κυριότερα εξ αυτών να είναι ενάντια σε ένα infiltrator, δηλαδή ένα T-800 με ανθρώπινη εμφάνιση, που πρέπει να φάει πολύ “μολύβι” για να πέσει. Σημαντικό στο πλαίσιο των παραπάνω: δεν υπάρχει αυτόματη αναπλήρωση και πρέπει να χρησιμοποιείτε medkits.



Αν δεν θέλετε να εμπλακείτε σε μάχη, είτε λόγω προτίμησης, είτε λόγω ανάγκης (πχ αν ξεμείνετε από medkits), μπορείτε να χρησιμοποιήσετε stealth τακτική. Με προσεκτικές κινήσεις (και εξοπλισμό όπως συσκευές αντιπερισπασμού), μπορείτε να αποφεύγετε διακριτικά τους εχθρούς που περιπολούν, έχοντας το νου σας και στον σχετικό μετρητή που δείχνει αν και κατά πόσο σας έχουν αντιληφθεί. Αν σας ανακαλύψουν και δεν θέλετε να τους πολεμήσετε, πρέπει να ξεφύγετε και να κρυφτείτε μέχρι να επιστρέψουν στις θέσεις τους. Το να προσπαθείτε να αποφύγετε μια περίπολο εφιαλτικών T-800 είναι μια αυθεντική, αγωνιώδης εμπειρία Terminator, από τις αρκετές που προσφέρει το παιχνίδι. Τόσο στις μάχες, όσο και στο stealth, βοηθάνε σημαντικά οι αρκετές εκτενείς, ανοικτές περιοχές που επιτρέπουν ελευθερία κινήσεων και διαφορετικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν βέβαια και πιο γραμμικά, “κινηματογραφικά” επίπεδα (ή μέρη επιπέδων) όπου αναγκαστικά πολεμάτε, συνήθως μαζί με άλλους στρατιώτες της Αντίστασης. Γενικώς το παιχνίδι κάνει φιλότιμη προσπάθεια να αποφύγει την μονότονη και επαναλαμβανόμενη δράση που ίσως επιβάλλουν τα στενά όρια της θεματολογίας του, προσφέροντας ποικιλία όπλων, εχθρών, στρατηγικών και καταστάσεων.

Αυτή η ποικιλία εκτείνεται και στην RPG πτυχή του τίτλου, η οποία προσομοιώνει την επιβίωση σε έναν μετα-αποκαλυπτικό κόσμο. Για αρχή, υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα εξέλιξης του Jacob με skill tree. Εκπληρώνοντας κύρια αλλά και δευτερεύοντα objectives κατά την διάρκεια των αποστολών, κερδίζετε πόντους εμπειρίας τους οποίους μπορείτε άμεσα να ξοδέψετε στην αναβάθμιση διάφορων ικανοτήτων όπως η δύναμη πυρός, το stealth, η αντοχή, η παραβίαση κλειδαριών και το χακάρισμα συστημάτων (συμπεριλαμβανομένων και εχθρικών κανονιών). Μπορείτε να επικεντρωθείτε στον τομέα που θέλετε, ανάλογα με το στιλ παιχνιδιού σας. Το ίδιο κάνετε και με το crafting. Το περιβάλλον είναι γεμάτο με πράγματα προς συλλογή που χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες για να φτιάχνετε (σε συγκεκριμένα σημεία στις πίστες) πυρομαχικά, εξαρτήματα, medkits κτλ, ανάλογα με τις ανάγκες και προτιμήσεις σας. Επίσης, ανάμεσα στις αποστολές ξεκουράζεστε σε καταφύγια απλών ανθρώπων ή στρατιωτών, όπου μπορείτε να πουλάτε περιττά όπλα και αντικείμενα και αντ' αυτών να αγοράζετε ότι χρειάζεστε. Τέλος, τα φουτουριστικά όπλα που αποκτάτε αναβαθμίζονται με ένα πολύ έξυπνο μίνι-παζλ: πρέπει να ταιριάξετε σε στιλ κυκλώματος τρία τσιπάκια (και αυτά τα μαζεύετε ως loot από εχθρούς που σκοτώνετε), το καθένα εκ των οποίων βελτιώνει ένα χαρακτηριστικό όπως η ζημιά, ο ρυθμός πυρών και η σταθερότητα. Μπορείτε να φτιάξετε ένα ισορροπημένο όπλο με κάθε τσιπάκι να βελτιώνει ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό ή πχ ένα πανίσχυρο όπλο με τρία τσιπάκια που βελτιώνουν το damage.



Το επιπλέον περιεχόμενο του παιχνιδιού στο PS5 είναι το Infiltrator mode, εμπνευσμένο από τους εφιάλτες και τις αναμνήσεις τoυ Kyle Reese στο T1. Εδώ αναλαμβάνετε το ρόλο ενός εξολοθρευτή infiltrator σε μια νέα πίστα, με στόχο να βρείτε το αρχηγείο της Αντίστασης και να σκοτώσετε τον διοικητή της. Πολεμάτε ανθρώπινους εχθρούς (απλούς επιζήσαντες και βέβαια στρατιώτες), καταστρέφετε εχθρικά φυλάκια και μαζεύετε πληροφορίες για την Αντίσταση. Ως πανίσχυρη μηχανή, όταν είστε κοντά στους εχθρούς μπορείτε να τους αρπάζετε και να τους εκτοξεύετε προς πάσα κατεύθυνση. Διαθέτετε επίσης το κλασικό κόκκινο mode όρασης που κάνει highlight τους εχθρούς όπως έχουμε δει στις ταινίες. Από εκεί και πέρα, το πιστολίδι είναι παρόμοιο με του campaign (ίδια όπλα, ίδιος μηχανισμός αναπλήρωσης υγείας απλά όχι με medkits). Η αίσθηση του να είστε terminator, να εισβάλλετε σε καταφύγια ανθρώπων και να τους σκοτώνετε (ακόμα και σε αργή κίνηση α λα CoD όταν μπουκάρετε σε κάποιο δωμάτιο) είναι απολαυστική. Πρέπει να σημειωθεί πάντως ότι, παρόλο που είστε πιο δυνατός από τους εχθρούς, δεν είστε ανίκητος. Επίσης δεν υπάρχει save, οπότε αν πεθάνετε ξεκινάτε από την αρχή. Το Infiltrator mode θα σας πάρει περίπου μία με μιάμισι ώρα για να το ολοκληρώσετε, ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας που επιλέγετε και με το αν θέλετε να τους σκοτώσετε όλους και να βρείτε τα πάντα στην πίστα. Αξίζει να σημειωθεί και ότι το τέλος του έχει μια ενδιαφέρουσα σεναριακή “πινελιά”.

Το πιο δυνατό σημείο του Terminator: Resistance είναι η ατμόσφαιρα και αυθεντικότητά του. Τα πάντα στο παιχνίδι μοιάζουν κυριολεκτικά βγαλμένα από τα T1/T2. Κατεστραμμένες πόλεις με αυτό το χαρακτηριστικό γκρίζο, μουντό ύφος των φουτουριστικών σκηνών των ταινιών. Καταθλιπτικά καταφύγια ανθρώπων ακριβώς όπως τα φανταζόμαστε με βάση τις ταινίες. Αρχηγεία και στρατιώτες της Αντίστασης με αναλογικό εξοπλισμό. Όπλα και εχθροί σα να έχουν σχεδιαστεί από τον ίδιο τον υπεύθυνο των ειδικών εφέ των ταινιών, τον αείμνηστο Stan Winston. Μουσική που πατάει πάνω στα εμβληματικά κομμάτια του Brad Fiedel για δράση, τρόμο, ηρεμία κτλ, και με νέες εκδοχές του κλασικού Terminator theme να παίζουν σε κεντρικό μενού και τελική μάχη. Επίσης το παιχνίδι είναι γεμάτο fan service και easter eggs. Πχ σε κάποια φάση βρίσκετε το πτώμα ενός στρατιώτη που βασάνιζαν οι μηχανές, ο οποίος έχει την εμφάνιση του... T1000. Ένα κασετόφωνο που βρίσκετε στα χαλάσματα παίζει το τραγούδι “Burning in the Third Degree” που ακούγεται στη σκηνή του κλαμπ στο T1. To Infiltrator mode περιλαμβάνει κι αυτό κλασικά στοιχεία Terminator, όπως πχ όταν αναπληρώνετε την υγεία σας βλέπετε την οθόνη “alternate power” από όταν επανενεργοποιείται o Άρνολντ στο T2.



Δυστυχώς η ποιότητα των γραφικών δεν συμβαδίζει ιδιαίτερα με τα παραπάνω. Παρόλες τις οπτικές βελτιώσεις και τα 60fps στο PS5, το παιχνίδι είναι προηγούμενης γενιάς και το δείχνει. Δεν υπάρχει κάτι τρομερά άσχημο, απλά τα πάντα κινούνται στην μετριότητα (και σώζονται από την γενικότερη μουντάδα). Αν κάποια στοιχεία ξεχωρίζουν θετικά, αυτά είναι μάλλον οι ωραίοι φωτισμοί και τα εφέ ζημιάς των μηχανών οι οποίες συνεχίζουν να έρχονται κατά πάνω σας ακόμα και χαλασμένες. Τα περιβάλλοντα έχουν ικανοποιητική ποικιλία και συνδυάζουν μετα-αποκαλυπτική καταστροφή με high-tech κατασκευές όπως οχυρά του Skynet. Από πλευράς ήχου, όπως προαναφέρθηκε εφέ και μουσική κάνουν την δουλειά τους. Αντίθετα, το voice acting αρκετών από τους χαρακτήρες είναι απογοητευτικό και συχνά σας βγάζει εκτός κλίματος.

Το Terminator: Resistance παικτικά δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, παρά ένα συνηθισμένο FPS με μηχανισμούς που έχουμε δει σε ένα σωρό άλλα παιχνίδια. Ως Terminator game όμως, είναι ότι καλύτερο έχει υπάρξει μέχρι τώρα. Είναι φόρος τιμής στις θρυλικές ταινίες Terminator του Cameron και ένα love letter στους φαν που για πολλά χρόνια γνώριζαν μόνο απογοητεύσεις. Δεδομένων των "κυβικών" του, είναι μια φανταστική AA προσπάθεια. Ακόμα δυσκολεύομαι να πιστέψω πώς η Teyon πήγε από το κωμικοτραγικό Rambo σε αυτό εδώ. Κι όμως, το κατάφερε και γι αυτό της αξίζουν συγχαρητήρια (ανυπομονώ και για το παιχνίδι Robocop που ετοιμάζει). Αν είστε λάτρεις τoυ Terminator, σίγουρα θα λατρέψετε το Terminator: Resistance, ειδικά αν το παίξετε στο PS5.

• Αυθεντική, ατμοσφαιρική περιπέτεια Terminator
• Ενδιαφέρουσα ιστορία με πολλαπλά τέλη
• Πολλαπλοί τρόποι αντιμετώπισης/αποφυγής των εχθρών
• RPG στοιχεία
• Γεμάτο fan service και easter eggs
• To Infiltrator mode
• Μουσική προέκταση αυτής των ταινιών
• Η αίσθηση των όπλων με το DualSense

• Παικτικά είναι ένα FPS της σειράς
• Μάλλον εύκολο
• Μέτρια γραφικά
• Απογοητευτικό voice acting
• Κάποιες συζητήσεις κουράζουν
• Ούτε ίχνος του θεού Άρνολντ

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:	PS5, PS4, Xbox One, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:	Teyon
ΕΚΔΟΣΗ:	Reef Entertainment

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Xbox Live: Τα παιχνίδια του Ιουλίου

Ας δούμε ποια παιχνίδια λαμβάνουν οι συνδρομητές Xbox Live Gold τον Ιούλιο. Όπως ανακοίνωσε η Microsoft, πρόκειται για τα Beasts of Maravilla Island (διαθέσιμο 1-31 Ιουλίου), Relicta (16 Ιουλίου με 15 Αυγούστου), Thrillville: Off the Rails (1-15 Ιουλίου) και Torchlight (16-31 Ιουλίου). Εσείς έχετε συνδρομή Xbox Live Gold; Σας ενδιαφέρουν τα παιχνίδια αυτού του μήνα;

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Sniper Elite 5 review

Πέραν κλασσικών επουσιωδών ρομαντικοποιήσεων κι ευφημισμών, υπάρχει κάτι το μακάβρια γοητευτικό στην τέχνη του ελεύθερου σκοπευτή, ίσως γιατί απαιτεί και συνταιριάζει όλες εκείνες τις δεξιότητες που καθιστούν έναν κυνηγό ικανό, και τις απαιτεί στο maximum. Δεν είναι διόλου τυχαίο πως δεινοί ελεύθεροι σκοπευτές απολαμβάνουν φήμης και αναγνώρισης που ξεπερνούν κατά πολύ και τα πιο τρελά όνειρα του μέσου στρατιώτη. Τα παραδείγματα τυπάδων όπως ο Vasily Zaitsev, ο Simo Häyhä (aka The White Death) και η Lyudmila Pavlichenko (aka The Lady Death), που ανήχθησαν σε εθνικά σύμβολα είναι πάμπολλα. Ακριβώς αυτή τη φαντασίωση, του θρυλικού και χιλιοτραγουδισμένου ελεύθερου σκοπευτή, έρχεται να θρέψει η Rebellion με τη σειρά Sniper Elite, η οποία αριθμεί πλέον αριθμεί 17 χρόνια ύπαρξης και πέντε παιχνίδια. Όπως και οι προκάτοχοί του, το Sniper Elite 5 είναι ένα tactical shooter τρίτου προσώπου με έμφαση στο stealth – ένα παιχνίδι που θαρρώ δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις στην κοινότητα του gaming.

Αναλαμβάνετε για άλλη μια φορά το ρόλο του θρυλικού Nazi killer Karl Fairburne (aka The Desert Ghost) κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποστολή σας είναι να υπονομεύσετε τις δυνάμεις του Άξονα στην Γαλλία, ενώ παράλληλα καλείστε να λύσετε το μυστήριο πίσω από την επιχείρηση Kraken με τη βοήθεια των συμμάχων σας. Κατανοώ πως σε αυτά τα παιχνίδια η αφήγηση περνά σε δεύτερη μοίρα, το ποιοτικό επίπεδο είναι, ωστόσο, τόσο χαμηλό, που αξίζει ιδιαίτερη μνεία. Οι χαρακτήρες είναι απελπιστικά μονοδιάστατοι, στερούνται πάθους, βάθους, πολυπλοκότητας, αποχρώσεων, ιδιαίτερων χαρακτηρολογικών στοιχείων, προσωπικότητας, κι οτιδήποτε καθιστά έναν χαρακτήρα έστω και υποτυπωδώς ρεαλιστικό κι ανθρώπινο. Ειλικρινά, μοιάζουν λες και ξεπήδησαν από κάποια θλιβερή προπαγανδιστική νουβέλα της δεκαετίας του ’40. Το σενάριο δείχνει να γράφτηκε από ενθουσιώδη πρωτοετή, σουρωμένο φοιτητή, που κατόπιν ουρανοκατέβατης επίπνοιας, αποφάσισε να εκφράσει τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες εν μέσω βραδιάς άκρατης κρεπάλης, παρέα με δυο μπoυκάλια μαυροδάφνη. H πλοκή μάλλον στήθηκε στο πόδι και η ιστορία ολοκληρώθηκε εν μια νυκτί (και αν). Για κάποιο λόγο, οι δημιουργοί αποφάσισαν να διανθίσουν την εμπειρία, με αρκετά cutscenes ανάμεσα στις αποστολές, το ένα χειρότερο από το άλλο.

Ας περάσουμε, όμως, στον πραγματικό λόγο που αξίζει να ασχοληθεί κανείς με το Sniper Elite, που δεν είναι άλλος από το gameplay. Αν έχετε παίξει προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, ξέρετε τί να περιμένετε εδώ. O Karl Fairburne πήρε τ’ όπλο του και βγήκε παγανιά. Το campaign χωρίζεται σε εννιά αποστολές που διαδραμαντιζονται κυριως στην γαλλική επαρχία. Επισκέπτεστε κοιλάδες γεμάτες χωράφια, με διάφορα αγροτόσπιτα εδώ κι εκεί διάσπαρτα, και μικρά γραφικά εκκλησάκια, χωριά που κάποτε έσφυζαν από ζωή, ένα εντυπωσιακό κάστρο-έπαυλη στην μέση του πουθενά, την ακόμη πιο εντυπωσιακή Ακαδημία των Κατασκόπων που καταλαμβάνει ένα μικρό νησι, έχει φτιαχτεί στα πρότυπα του Mont-Saint-Mischel και θυμίζει κάπως Minas Tirith. Στην αρχή της κάθε αποστολής -αλλά και κατά τη διάρκεια, σε συγκεκριμένα checkpoints- μπορείτε να παραμετροποιήσετε τον εξοπλισμό σας, ώστε να ταιριάζει καλύτερα στις προτιμήσεις σας. Αρχικά έχετε κάμποσα όπλα να επιλέξετε, το καθένα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, και ξεκλειδώνετε κι άλλα στην πορεία. Έπειτα, μπορείτε να «πειράξετε» τα διάφορα εξαρτήματα στα όπλα σας, για περαιτέρω εξειδίκευση, επιδρώντας στο fire rate, στο damage, στον θόρυβο που κάνει το όπλο, στην απόσταση βολής κτλ. Οι εν λόγω παραμετροποιήσεις είναι μια ευχάριστη προσθήκη, και εφόσον συνδυαστούν με το ικανοποιητικό εύρος επιλογών στη διαβάθμιση της δυσκολίας, μπορούν να αλλάξουν αποφασιστικά τον τρόπο που παίζετε.



Όπως σε κάθε Sniper Elite, έχετε κι εδώ την επιλογή να παίξετε stealth (που φυσικά συνίσταται) καιροφυλακτώντας στις σκιές και περιμένοντας να φανερωθεί η κατάλληλη ευκαιρία για δράση ή να καταφύγετε σε μια πιο καθαρή, έντιμη, πλην όμως επικίνδυνη προσέγγιση. Ο σχεδιασμός των επιπέδων έχει ως κεντρικό γνώμονα την ελευθερία, την ποικιλομορφία και την ευελιξία κινήσεων, διαμορφώνοντας τις κατάλληλες συνθήκες για πειραματισμό. Το παιχνίδι δεν είναι σε καμία περίπτωση ανοικτού κόσμου, τα επίπεδά του όμως κάθε άλλο παρά γραμμικά είναι. Έχετε επιλογές ως προς την κατεύθυνση που θα ακολουθήσετε, όπως και τον τρόπο που θα οργανώσετε και θα εκτελέσετε την πορεία σας προς τον στόχο. Μπορεί πχ να απομακρυνθείτε απ’ τον κεντρικό δρόμο προκειμένου να αποφύγετε τις συχνές περιπολίες, και να συρθείτε μέσα από αγρούς, να εξολοθρεύσετε αθόρυβα την μικρή ομάδα στρατιωτών που φυλά το πέρασμα απ’ το ποτάμι, και να καταφύγετε στο μικρό εκκλησάκι που υψώνεται στο λόφο. Από εκεί θα μπορέσετε να κατοπτεύσετε το χώρο και να αποφασίσετε πώς θα κινηθείτε στη συνέχεια. Κι αν η ύπαιθρος χώρα και τα αγροτικά γαλλικά τοπία δεν είναι αρκετά ώστε να συγκινήσουν, υπάρχουν και τα χωριά, νησίδες και κάστρα, με τον κάθετο σχεδιασμό τους, την ορθή πολεοδομία και την αίσθηση συνεκτικής διασύνδεσης που αποτυπώνουν.

Ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι, λοιπόν, ορθά στημένος, ποικιλόμορφος και λεπτομερής, έτσι που καταφέρνει να ξεχωρίσει. Αποτελεί δε ξεκάθαρη αναβάθμιση εν σχέσει με τους προηγούμενους τίτλους της σειράς. Δυστυχώς, στους υπόλοιπους τομείς το gameplay παραμένει στάσιμο. Ξεκινώντας από το δυνατό του σημείο, το shooting με το σκοπευτικό τυφέκιο είναι άκρως απολαυστικό, δεδομένου μάλιστα πως θύματα είναι οι στρατιώτες, εχθροί snipers κι αξιωματικοί του Τρίτου Ράιχ. Και σε ποιόν δεν αρέσει να συνθλίβει ψηφιακά κρανία, σπλήνες, συκώτια, όρχεις και παντός τύπου όργανα διαφόρων ναζιστικών οντοτήτων; Η x-ray cam, σήμα κατατεθέν της σειράς, κάνει κι εδώ την εμφάνισή της προσφέροντας μια εκ των έσω ματιά της ζημιάς που προκαλείτε έπειτα από ένα καλοζυγισμένο χτύπημα. Εφόσον απενεργοποιήσετε τις σχετικές βοήθειες, καλείστε να λάβετε υπόψιν την απόσταση και τον άνεμο εάν θέλετε να πετύχετε το στόχο σας. Επιπλέον, θα πρέπει να επιλέξετε με σύνεση το μέρος απ’ όπου θα χτυπήσετε, ειδάλλως κινδυνεύετε να σας κυκλώσουν και να σας εξολοθρεύσουν. Πέραν τούτου, έχετε πάντα μαζί σας το πιστόλι σας, ένα αυτόματο όπλο, όπως επίσης και χειροβομβίδες, παγίδες κτλ. Υπάρχει φυσικά και η melee επιλογή, εφόσον δεν σας πάρει χαμπάρι ο εχθρός καθώς πλησιάζετε. Οι επιλογές αυτές είναι λειτουργικές κι απαραίτητες υπό ορισμένες συνθήκες, ωστόσο παραμένουν κολλημένες στη μετριότητα – τις κάνετε κατ’ ανάγκην και σπάνια τις βλέπετε ως μια συναρπαστική εναλλακτική.



Είναι ευνόητο πιστεύω από τα παραπάνω, πως το Sniper Elite 5 είναι ένα αρκούντως διασκεδαστικό παιχνίδι. Αυτό που μετριάζει σφόδρα τη διασκέδαση, σε σημείο που χαλά κατά τόπους την εμπειρία, είναι η κάκιστη νοημοσύνη των εχθρών. Οι εχθροί κυμαίνονται από το ένα άκρο, έχοντας ακόμα και «υπερφυσικές δυνάμεις», στο άλλο, όπου συναγωνίζονται σε οξύνοια ένα κοάλα (άν το κοάλα ήταν βρέφος – και του έλλειπαν κομμάτια απ’ τον εγκέφαλο). Πολλές φορές οι στρατιώτες σας βλέπουν από απόσταση 150 μέτρων, ενώ είστε κρυμμένος και σημαίνουν συναγερμό. Από την άλλη, υπάρχουν -ακόμη περισσότερες- φορές όπου έρχονται κοντά σας και δεν κάνουν τίποτα. Ή, κατόπιν απλής κυκλωτικής κίνησης από μεριάς σας, με άλλα λόγια, αφού σας χάσουν από το οπτικό τους πεδίο, σκαλώνουν, μπερδεύονται, και δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Ή συνεχίζουν να πυροβολούν μετά μανίας το σημείο όπου βρισκόσασταν ένα λεπτό πριν, ενώ εσείς σουλατσάρετε ανενόχλητος πίσω τους, δίχως να αντιληφθούν πως κάτι δεν πάει καλά.

Πέραν του solo campaign, το παιχνίδι διαθέτει multiplayer, όπως και άλλα modes. Υπάρχει το κλασσικό co-op, όπου παίζετε τις αποστολές μαζί με ένα φίλο. Tο survival, όπου καλείστε να υπερασπιστείτε μια ή και πολλαπλές θέσεις ενάντια σε ορδές εχθρών. To PvP multiplayer, όπου παίζετε εναντίον άλλων παικτών κι ανταγωνίζεστε για την πρωτοκαθεδρία. Όλα τα modes είναι λειτουργικά, διασκεδαστικά, χωρίς βέβαια να διεκδικούν δάφνες πρωτοτυπίας. Το mode που, όμως, καταφέρνει να ξεχωρίσει απ’ τον σωρό είναι το Αxis Invasion. Σε αυτό έχετε την επιλογή, είτε να εισέλθετε στο παιχνίδι κάποιου άλλου ως Γερμανός sniper (οι AI χαρακτήρες σας βοηθούν και μπορείτε σχετικά εύκολα να εναρμονιστείτε με αυτούς, καθιστώντας δύσκολο να σας ανακαλύψει ο αντίπαλος παίκτης προτού βρεθείτε σε θέση βολής), είτε να επιτρέψετε σε άλλους παίκτες να εισβάλουν στο δικό σας. Κατ’ εμέ, το εν λόγω mode είναι το highlight του παιχνιδιού, καθώς προσφέρεται για επικές μονομαχίες εντός των πολυποίκιλων επιπέδων που αναλύθηκαν πιο πάνω.



Περνώντας στον τομέα των γραφικών, να σημειωθεί αρχικά πως το Sniper Elite 5 δεν είναι AAΑ, επομένως υπάρχουν και οι ανάλογοι περιορισμοί ανθρώπινου δυναμικού, ικανοτήτων, budget κτλ. Με αυτό το δεδομένο, αποτελεί ένα αρκετά όμορφο παιχνίδι προηγούμενης γενιάς, που χαρακτηρίζεται όμως από μιαν έλλειψη συνέπειας. Μπορεί πχ τα γαλλικά τοπία να φαντάζουν -και να είναι- καλαίσθητα στο μάτι, εάν όμως στρέψετε το βλέμμα σας στους θάμνους και στα λουλούδια θα προσέξετε πως είναι φτιαγμένα πρόχειρα. Επιπλέον, τα εσωτερικά των κτηρίων κυμαίνονται από εντυπωσιακά (ένα κάστρο πχ διακρίνεται για την λεπτομέρεια, την ευκρίνεια και την εν γένει ομορφιά του) μέχρι και αδιάφορα. Οι χρωματικές συνθέσεις θυμίζουν έντονα προηγούμενα Sniper Elite, δίχως αυτό να αποτελεί αδυναμία, αφού προσδίδουν ζωντάνια στην εικόνα και κρύβουν τις ατέλειες. Σε ό,τι αφορά τον τεχνικό τομέα, το παιχνίδι μαστίζεται από κάμποσα bugs, που όμως δεν στέκονται αρκετά ώστε να χαλάσουν την εμπειρία. Στα του ήχου, η δουλειά που έχει γίνει στα εφέ των όπλων και του περιβάλλοντος κρίνεται ικανοποιητική, καθώς διαθέτουν την απαραίτητη ευκρίνεια, εκρηκτικότητα κι ισορροπία. Οι πολεμικές συνθέσεις που χαρακτηρίζουν τη μουσική ενισχύουν κάπως το σασπένς μια επικείμενης σύγκρουσης, σε καμία περίπτωση όμως δεν χαρακτηρίζονται αξιομνημόνευτες. Τέλος, οι ερμηνείες είναι επιεικώς κάτω του μετρίου, ενώ τα facial animations φαντάζουν άψυχα και κακοφτιαγμένα. Δεν είναι καν τόσο κακό που καταντά αξιαγάπητο, είναι απλά κακό.

Το Sniper Elite 5 κάνει σε μέσες άκρες ό,τι κι οι προκάτοχοί του, δίχως να προσπαθεί να καινοτομήσει ή έστω να αναδεύσει τη φόρμουλα. Ο σχεδιασμός των επιπέδων και οι gameplay λούπες που αναπτύσσονται εντός του είναι που καθιστούν το παιχνίδι τόσο διασκεδαστικό και σίγουρα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο του. Παράλληλα, ο μηχανισμός εισβολής προσθέτει αλατοπίπερο στη συνταγή και, σε ορισμένες περιπτώσεις, δημιουργεί τις συνθήκες για πραγματικά αξιομνημόνευτες στιγμές. Ωστόσο, η κάκιστη νοημοσύνη των εχθρών δεν αφήνει το παιχνίδι να λάμψει. Το πρόβλημα γιγαντώνεται δεδομένου πως τέτοια παιχνίδια στήνονται γύρω από αποσπασματικές σεκάνς αλληλεπίδρασης με τους εχθρούς, οι οποίες προκύπτουν οργανικά εντός ενός πλαισίου που χαρίζει την ψευδαίσθηση πως οι επιλογές σου είναι αναρίθμητες. Η νοημοσύνη είναι το συγκολλητικό υλικό, κι εφόσον δεν λειτουργεί ορθά, το οικοδόμημα καταρρέει. Εάν είστε παλιόφιλος της σειράς, ξέρετε τί να περιμένετε. Εάν πάλι σας εξάπτει ο ρόλος του ελεύθερου σκοπευτή και διαβόητου Nazi skull crusher, ενώ παράλληλα δεν σας ενοχλούν οι αδυναμίες που σημειώθηκαν πιο πάνω, τσιμπήστε δίχως πολλές επιφυλάξεις.

• Λεπτομερής και καλοστημένος σχεδιασμός επιπέδων
• Σχετική ελευθερία ως προς την προσέγγιση των αποστολών
• Διασκεδαστικό gameplay με έμφαση στον ρόλο του ελεύθερου σκοπευτή
• Το Axis Invasion mode

• Κάτω του μετρίου νοημοσύνη, με εμφανή έλλειψη συνέπειας κι ισορροπίας
• Στασιμότητα σε καίριους τομείς
• Αδιάφορη ιστορία, μονοδιάστατοι χαρακτήρες
• Τραγικές ερμηνείες

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:	PC, PS5, Xbox Series X/S, PS4, Xbox One
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:	Rebellion
ΕΚΔΟΣΗ:	Rebellion
ΔΙΑΘΕΣΗ:	Ave

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Gran Turismo: Σινε-γκάζια το 2023

Η επερχόμενη ταινία Gran Turismo ήδη αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα. Όπως ανακοίνωσε η Sony, το Gran Turismo βγαίνει Αύγουστο 2023. 

Η ταινία βασίζεται σε αληθινή ιστορία, παρουσιάζοντας πώς ένας παίκτης Gran Turismo καταφέρνει να γίνει πραγματικός επαγγελματίας οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων. Ως γνωστόν, ο κορυφαίος σκηνοθέτης Neill Blomkamp (District 9, Elysium) έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία.

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

LotR Return to Moria: Νάνοι της Μέσης-γης

Νέο (κανονικό) παιχνίδι The Lord of the Rings μετά από χρόνια. Οι Free Range Games και North Beach Games ανακοίνωσαν το The Lord of the Rings: Return to Moria, survival crafting τύπου Deep Rock Galactic βασισμένο στον κόσμο του Άρχοντα. 

Το Return to Moria διαδραματίζεται κατά την Τέταρτη Περίοδο της Μέσης-γης πέρα από τα βιβλία και αφηγείται την προσπάθεια των Νάνων να ανακτήσουν τους θησαυρούς των ορυχείων της Moria. Μόνος ή μαζί με άλλους παίκτες-Νάνους, σκάβετε και μαζεύετε πολύτιμα μέταλλα, φτιάχνετε εξοπλισμό και εφόδια, και πολεμάτε εχθρούς όπως orcs, για να επιβιώσετε. 

Το The Lord of the Rings: Return to Moria αναμένεται άνοιξη 2023 για PC (Epic Store), αρχικά ως early access. 

Δείτε πρώτο trailer

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

PS5: Νέο υπερχειριστήριο;

Φαίνεται πως το PS5 θα αποκτήσει το δικό του "hardcore" χειριστήριο τύπου Xbox Elite Controller. Σύμφωνα με το TryHardGuides (Tom Henderson), η Sony ετοιμάζει νέο υπερχειριστήριο για το PS5, με ειδικά χαρακτηριστικά όπως αφαιρούμενοι μοχλοί, trigger stops, πίσω κουμπιά κτλ. To PS5 Pro Controller (όχι επίσημη ονομασία) λογικά θα ανακοινωθεί σύντομα.

Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Syberia World Before: Επιστροφή Kate Walker στις κονσόλες τον Νοέμβριο

Το Syberia: The World Before πλέον έχει (σχεδόν συγκεκριμένη) ημερομηνία κυκλοφορίας στις κονσόλες. Όπως ανακοίνωσε η Microids, το Syberia: The World Before βγαίνει Νοέμβριο για PS5 και Xbox Series X/S (και 2023 για PS4, Xbox One και Switch). Το Syberia: The World Before αποτελεί επιστροφή στις ρίζες της σειράς Syberia. 

Στο παιχνίδι πρωταγωνιστεί η γνωστή ηρωίδα των Syberia, Kate Walker, αλλά και μια νεαρή κοπέλα ονόματι Dana Roze. Η ιστορία διαδραματίζεται σε διαφορετικές ηπείρους και χρονικές περιόδους, με την Kate στο 2004 και την Dana στο 1937 να αντιμετωπίζουν πολλαπλές απειλές και να ξετυλίγουν μυστήρια θαμμένα για καιρό. 

Το παιχνίδι διαθέτει πλούσια ιστορία και οπτικό σχεδιασμό από τον θρυλικό Benoit Sokal, περίπλοκους γρίφους, και μουσική από τον κορυφαίο συνθέτη Inon Zur.

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

F1 22: Το σηκώνει ο υπολογιστής σας;

To πολυαναμενόμενο F1 22 εκκινεί Ιούλιο και αν σκοπεύετε να το παίξετε σε PC καλό είναι να σιγουρευτείτε ότι μπορείτε να απολαύσετε στο έπακρο τη νέα εποχή Formula 1.

 Δείτε παρακάτω τις ελάχιστες και προτεινόμενες απαιτήσεις του F1 22 όπως αναγράφονται στο Steam και πείτε μας αν σηκώνει το παιχνίδι ο υπολογιστής σας!

Minimum

OS: Windows 10 64-bit (Version 1909) | For Ray Tracing or VR: Windows 10 64-bit (Version 2004)

Processor: Intel Core i3-2130 or AMD FX 4300 |For VR: Intel Core i5-9600k or AMD Ryzen 5 2600X

Memory: 8 GB RAM

Graphics: NVIDIA GTX 1050 Ti or AMD RX 470 | For Ray Tracing: GeForce RTX 2060 or Radeon RX 6700 XT | For VR: NVIDIA GTX 1660 Ti or AMD RX 590

DirectX: Version 12

Network: Broadband Internet connection

Storage: 80 GB available space

Sound Card: DirectX Compatible

Recommended

OS: Windows 10 64-bit (Version 1909) | For Ray Tracing or VR: Windows 10 64-bit (Version 2004)

Processor: Intel Core i5 9600K or AMD Ryzen 5 2600X

Memory: 16 GB RAM

Graphics: NVIDIA GTX 1660 Ti or AMD RX 590 | For Ray Tracing: GeForce RTX 3070 or Radeon RX 6800 | For VR: NVIDIA RTX 2070 or AMD RX 6700 XT

DirectX: Version 12

Network: Broadband Internet connection

Storage: 80 GB available space

Sound Card: DirectX Compatible

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook

Fist Forged In Shadow Torch: Dieselpunk metroidvania στο Switch

To αξιόλογο Fist: Forged In Shadow Torch παύει να είναι αποκλειστικότητα PlayStation. Όπως ανακοίνωσαν οι συνδεκδότριες Astrolabe Games και bilibili, το Fist: Forged In Shadow Torch βγαίνει Switch στις 12 Ιουλίου. 

Το Fist: Forged In Shadow Torch είναι 3D metroidvania action με dieselpunk κόσμο. Το παιχνίδι αφηγείται την περιπέτεια ενός λαγού με μια τεράστια μηχανική μπουνιά και της παρέας του. 

Διαθέτει πληθώρα προκλήσεων και γρίφων, διασυνδεδεμένο κόσμο προς εξερεύνηση, πολλαπλά όπλα, θεαματικά combo, και αναβαθμίσιμες ικανότητες. Χάρη στην Unreal Engine 4 έχει πανέμορφα γραφικά, με physically based rendering και εξαιρετικά λεπτομερείς υφές. 

Πηγή


Συνδεθείτε στη σελίδα μας στο Facebook