Η πρώτη εντύπωση που προκαλεί το GT7 είναι κάτι παραπάνω από θετική. Αντικατοπτρίζοντας την έμφαση που δίνεται ξανά στη single-player εμπειρία, το κεντρικό μενού του παιχνιδιού είναι ένα πανέμορφο animated θέρετρο με διάφορα σημεία ενδιαφέροντος που αποτελούν και τις διαθέσιμες επιλογές. Υπάρχει πχ μια... καφετέρια που αποτελεί τη βάση του career mode (περισσότερα στη συνέχεια), το κέντρο εξετάσεων για τα κλασικά διπλώματα, εμπορικό κέντρο όπου αγοράζετε νέα αυτοκίνητα, αντιπροσωπεία μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, αντιπροσωπεία θρυλικών αυτοκινήτων, το γκαράζ σας βέβαια, μαγαζί αναβαθμίσεων, μαγαζί παραμετροποιήσεων κτλ. Ακόμα και το multiplayer είναι ενσωματωμένο σε αυτό τον χάρτη. Μάλιστα υπάρχουν και κάποιοι χαρακτήρες που αναλαμβάνουν να σας γνωρίσουν και να σας εξηγήσουν κάθε πτυχή του κόσμου του GT7. Γενικώς το παιχνίδι είναι καλοστημένο δομικά, επιτρέποντάς σας να ασχοληθείτε με ότι θέλετε άμεσα και εύκολα. Επίσης είναι εμφανής η προσπάθεια να είναι και όσο το δυνατόν πιο φιλικό προς νέους παίκτες.
To GT7 περιλαμβάνει 400+ σύγχρονα και παλιά αυτοκίνητα, από πολλές δεκάδες εταιρείες ανά τον κόσμο. Η ποικιλία είναι η αναμενόμενη για τα δεδομένα της σειράς GT, από μικρομεσαία (με τα οποία ξεκινάτε το παιχνίδι), σπορ και εξωτικά, μέχρι αγωνιστικά πίστας, ράλι και φόρμουλα. Πολλά εμβληματικά αυτοκίνητα των τελευταίων δεκαετιών είναι εδώ. Επιτρέψτε μου επίσης να κάνω ειδική αναφορά στα απολαυστικά Super GT θηρία του ομώνυμου πρωταθλήματος της Ιαπωνίας. Δυστυχώς όμως υπάρχουν και χτυπητές απουσίες, με κάποιες γνωστές μάρκες να λείπουν. Επιπλέον, η ψύχωση της Polyphony με τα ψεύτικα αυτοκίνητα... χτυπάει κόκκινο. Το παιχνίδι είναι γεμάτο με πλασματικά αγωνιστικά και βέβαια αυτά τα “φουτουριστικά” Vision GT μοντέλα που υπάρχουν στα τελευταία Gran Turismo και προσωπικά ποτέ δεν συμπάθησα (κάποια δεν έχουν ούτε καν εσωτερική κάμερα). Το σύνολο των 34 πιστών είναι μεγάλο, αλλά κι αυτό αφήνει κάπως ανάμεικτες εντυπώσεις. Υπάρχουν αρκετές από τις πιο γνωστές πίστες στον κόσμο, αλλά και αρκετές πλασματικές (κάποιες εκ των οποίων επιστρέφουν από προηγούμενα GT). Και εδώ όμως έχουμε σημαντικές απουσίες. Ελπίζουμε να διορθωθούν με DLC, όπως και τα κενά στο σύνολο των αμαξιών (ήδη έχουν προστεθεί κάποια σημαντικά αγωνιστικά).
Σε κάθε περίπτωση, όταν τα αυτοκίνητα συναντούν τις πίστες, το GT7 “λάμπει”. Ο χειρισμός είναι εξαιρετικός, με κάθε αμάξι να έχει την δική του αίσθηση και να αποτελεί μια διαφορετική πρόκληση ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του (συν άλλους παράγοντες όπως οι ρυθμίσεις που κάνετε, το είδος και η φθορά των ελαστικών, η βροχή κτλ). Το παιχνίδι είναι “κομμένο και ραμμένο” για το DualSense, εκμεταλλευόμενο στο έπακρο κάθε χαρακτηριστικό του χειριστηρίου (ειδικά την δόνηση) και μεταφέροντας τέλεια τη συμπεριφορά του εκάστοτε οχήματος. Η αντίσταση στις σκανδάλες καθώς πατάτε γκάζι και φρένο επίσης είναι εντυπωσιακή, αλλά ειδικά στο φρενάρισμα ίσως να μη σας βολεύει καθόλου και να θέλετε να την απενεργοποιήσετε (όπως έκανα εγώ). Στον χειρισμό συμβάλλει σημαντικά και η εσωτερική κάμερα, που αναπαριστά εξαιρετικά την κίνηση και την αίσθηση ταχύτητας, προσφέροντας μια συναρπαστική εμπειρία (ειδικά με τα αγωνιστικά προφανώς). Να σημειωθεί ότι μπορείτε να τροποποιήσετε τον τύπο της κίνησης, το ύψος, το βάθος, ακόμα και την γωνία της cockpit cam. Τέλος, οι καθιερωμένες οδηγικές βοήθειες είναι εδώ για να κάνουν τον χειρισμό... λιγότερο σοβαρό. Προσωπικά, με το DualSense τις είχα όλες απενεργοποιημένες και δεν αντιμετώπισα κανένα θέμα.
Η νοημοσύνη των αντίπαλων οδηγών είναι ένας τομέας στον οποίο τo GT7 κάνει σημαντικά βήματα προόδου σε σχέση με τους προκατόχους του. Οι (έως 19) αντίπαλοί σας στον αγώνα δεν είναι διακοσμητικά bot-άκια και δεν τρέχουν στοιχισμένοι σε μια γραμμή όπως σε άλλους τίτλους του είδους. Σας κοντράρουν αρκετά, ειδικά στις πρώτες θέσεις, χωρίζονται σε ξεχωριστά γκρουπ κατά την διάρκεια του αγώνα, αμύνονται, κάνουν λάθη (ειδικά αν τους πιέζετε), ενώ κοντράρονται και μεταξύ τους (ακόμα και τρεις μαζί ο ένας δίπλα στον άλλον στην ευθεία) δίνοντας έτσι μια πιο οργανική αίσθηση στον αγώνα. Το μόνο πρόβλημα με τους ΑΙ αντιπάλους είναι ότι σε ορισμένους αγώνες που απαιτούν αλλαγές ελαστικών, παίρνουν τραγικές αποφάσεις (πχ μπαίνουν στα πιτ στον τελευταίο γύρο). Ξενερωτικό και ελπίζω να διορθωθεί. Η άλλη μεγάλη ξενέρα στους βασικούς single-player αγώνες είναι το υποτυπώδες μοντέλο ζημιών. Εμφανισιακά τα αμάξια παθαίνουν μόνο ορισμένες γρατζουνιές το πολύ, ενώ από πλευράς χειρισμού/απόδοσης, μόνο μετά από κάποιο βαρβάτο τρακάρισμα, χαλάνε... προσωρινά και “θεραπεύονται” αυτόματα μετά από λίγο όπως συμβαίνει με την υγεία στα shooters. Το αποτέλεσμα: η απρόσεκτη και απερίσκεπτη οδήγηση δεν τιμωρείται, δεν αποτελεί ιδιαίτερο ρίσκο. Όπου, ότι και όσο δυνατά κι αν τρακάρετε, συνεχίζετε κανονικά στον αγώνα και βέβαια μπορείτε να χρησιμοποιείτε τους αντιπάλους ως “μπάρα” για να τους πάρετε την εσωτερική σε μια στροφή. Απαράδεκτες καταστάσεις που θυμίζουν περισσότερο arcade racer της σειράς, παρά σύγχρονο sim.
Αυτή η αίσθηση συνεχίζεται και με το... υποτιθέμενο career mode του παιχνιδιού. Η μεγάλη ελπίδα μας ήταν να ζήσουμε μια συναρπαστική καριέρα οδηγού στον κόσμο του αυτοκινήτου και του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δυστυχώς, η Polyphony Digital είχε άλλη άποψη. Παραδοσιακό career mode δεν υπάρχει εδώ. Αντ' αυτού, μέσω της προαναφερθείσας καφετέριας, ένας τύπος σας βάζει να... συλλέξετε αυτοκίνητα (και να μάθετε την ιστορία τους). Παίζετε αγώνες και ανταμείβεστε με αυτοκίνητα, χωρίς κάποιον προφανή και συγκεκριμένο λόγο. Κάποια εξ αυτών μπορεί να μην τα αγγίξετε ποτέ. Μόλις ολοκληρώσετε ένα μενού-γκρουπ αυτοκινήτων, πάτε στο επόμενο, μέχρι να τα ολοκληρώσετε όλα. Στην πορεία συμμετέχετε και σε κάποια υποτυπώδη πρωταθλήματα ελάχιστων πιστών. Φτάνετε στο τελικό πρωτάθλημα, που είναι μόλις πέντε πιστών, το τερματίζετε και... τέλος. Μηδενική αίσθηση προόδου και επιτεύγματος. Δεν υπάρχει ούτε κάποια επίσημη άδεια πραγματικής διοργάνωσης ή κάτι τέτοιο. Η όλη διαδικασία θυμίζει περισσότερο tutorial παρά πυρήνα του παιχνιδιού.
Αντί για καριέρα και πρωταθλήματα, το παιχνίδι επικεντρώνεται στους μεμονωμένους αγώνες. Κάθε πίστα περιλαμβάνει διάφορους αγώνες προς παίξιμο, ο καθένας με διαφορετικές απαιτήσεις, παραμέτρους και χρηματική ανταμοιβή. Εδώ το καλό είναι ότι το παιχνίδι μετράει την απόδοση των αυτοκινήτων (performance points) ανεξάρτητα από τις επιμέρους κατηγορίες τους. Ως εκ τούτου, αν πχ ένας αγώνας απλά έχει ανώτατο όριο PP αλλά το αγαπημένο σας αυτοκίνητο το ξεπερνάει, πιθανόν να μπορείτε να μειώσετε την απόδοσή του μέσω ρυθμίσεων και αλλαγής εξαρτημάτων και ελαστικών, ώστε να πληροί τις προϋποθέσεις και να το χρησιμοποιήσετε. Τρανό σχετικό παράδειγμα: διαφορετικών ειδών αγωνιστικά -πχ GT3 και Super GT- μπορούν να παίρνουν μέρος στον ίδιο αγώνα. Η ελευθερία που προσφέρει αυτό το σύστημα δυστυχώς έρχεται σε αντίθεση με το τρομερά περιοριστικό στήσιμο των έτοιμων αγώνων. Το παιχνίδι όχι μόνο δεν έχει χρονομετρημένα δοκιμαστικά, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις σας ξεκινάει... τελευταίο και μάλιστα σε κυλιόμενη εκκίνηση με τους αντιπάλους αρκετά μπροστά από εσάς. Έτσι, κάθε αγώνας ουσιαστικά είναι μια εξοργιστική διαδικασία προσπεράσεων προκειμένου να φτάσετε στις πρώτες θέσεις. Στα δε προαναφερθέντα πρωταθλήματα του “career”, πάντα ξεκινάτε τελευταίος, ενώ οι βασικοί αντίπαλοί σας στην βαθμολογία πάντα ξεκινάνε πρώτοι! Δεν μπορείτε καν να αυξήσετε τον αριθμό τον γύρων για να έχετε περισσότερες ελπίδες να... προλάβετε. Και εδώ, το παιχνίδι θυμίζει περισσότερο arcade, παρά sim racer.
Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι το σύνολο των έτοιμων αγώνων παρουσιάζει τρομερή ανισορροπία. Κάποιες πίστες περιλαμβάνουν αρκετούς αγώνες, ενώ άλλες ελάχιστους (πχ τη στιγμή που γράφεται το παρόν κείμενο, πασίγνωστες πίστες όπως το Interlagos και το Mount Panorama έχουν μόλις έναν αγώνα). Ευτυχώς, το παιχνίδι εμπλουτίζεται τακτικά με νέους αγώνες μέσω update. Εδώ πάντως η παρτίδα σώζεται από την επιλογή custom race. Σε κάθε πίστα, μπορείτε να στήσετε τον δικό σας αγώνα καθορίζοντας κυριολεκτικά κάθε χαρακτηριστικό του, ακόμα και την εξέλιξη του καιρού (ή να βάλετε τυχαίο καιρό). Βασικά μπορείτε να φτιάξετε τους αγώνες των ονείρων σας, με στοιχεία που για κάποιο λόγο δεν υπάρχουν στους έτοιμους (πχ μόνιμη ζημιά, ποινές). Μακάρι να υπήρχαν χρονομετρημένα δοκιμαστικά, αλλά και custom πρωταθλήματα. Από εκεί και πέρα, κάθε πίστα έχει επίσης κλασικές επιλογές όπως χρονικά challenges, απλό arcade αγώνα, time trial και drift trial. Εκτός αγώνων, υπάρχουν πολλά και ποικίλα challenges προς εκπλήρωση, όπως προσπεράσματα, χρονομετρημένοι γύροι, drifting κτλ. Στο ίδιο μοτίβο κινούνται και τα τεστ για διπλώματα (τα οποία ως ένα σημείο είναι υποχρεωτικά). Τέλος, αν θέλετε κάτι πιο χαλαρό (και ανέλπιστα διασκεδαστικό), υπάρχει το music rally. Σε αυτό, τρέχετε υπό τους ήχους ενός γνωστού μουσικού κομματιού και πρέπει να διανύσετε όσο το δυνατόν περισσότερη απόσταση στην πίστα πριν τελειώσει η μουσική.
Με κάθε αγώνα, challenge κτλ που εκπληρώνετε, ανταμείβεστε με in-game χρήματα. Αυτά τα ξοδεύετε βασικά σε δύο δραστηριότητες: αγορές αυτοκινήτων και εξαρτημάτων. Το παιχνίδι αρχικά είχε ιδιαίτερα περιοριστικό σύστημα οικονομίας, με μικρές χρηματικές ανταμοιβές, ακόμα και απουσία δυνατότητας πώλησης αυτοκινήτων. Ξεκάθαρος στόχος ήταν ο παίκτης να αναγκαστεί να πληρώσει από την τσέπη του για να αποκτήσει περισσότερα in-game χρήματα (να σας πω την αμαρτία μου, ως κορόιδο το έκανα πολλαπλές φορές γιατί ήθελα να αποκτήσω διάφορα αγωνιστικά). Όμως μετά το δικαιολογημένο κράξιμο που έπεσε, η κατάσταση βελτιώθηκε αισθητά (πλέον περιμένουμε να προστεθεί και η δυνατότητα πώλησης αυτοκινήτων). Ως εκ τούτου, πλέον κερδίζετε αρκετά in-game χρήματα μέσω gameplay (τόσο στο single-player, όσο και στο multi) για να μπορείτε να τσιμπήσετε κάποιο αμάξι που σας έχει “γυαλίσει”. Υπάρχουν επίσης κληρώσεις που σας δίνουν in-game χρήματα, εξαρτήματα, ακόμα και ολόκληρα αυτοκίνητα. Στο πλαίσιο των παραπάνω, πρέπει να σημειωθεί και ότι οι αντιπροσωπείες μεταχειρισμένων και θρυλικών αυτοκινήτων έχουν περιορισμένο στοκ, με συνέπεια διάφορα μοντέλα να μην είναι πάντα διαθέσιμα. Τέλος, ένα ακόμα εκνευριστικό θέμα είναι η απαίτηση του παιχνιδιού για μόνιμη σύνδεση στο ίντερνετ, με συνέπεια όταν δεν δουλεύουν οι servers (πχ για συντήρηση πριν από κάθε update) να μην έχετε πρόσβαση στο 90% του παιχνιδιού.
Το GT7 είναι γεμάτο με πωρωτικές “πινελιές”... car porn. Στο μενού αναβαθμίσεων, κάθε εξάρτημα αποτελεί καλοσχεδιασμένο 3D αντικείμενο και συνοδεύεται από περιγραφή του ρόλου του. Οι δεκάδες διαθέσιμες αναβαθμίσεις χωρίζονται σε κατηγορίες, από απλές μέχρι φουλ αγωνιστικές και πρέπει να τις επιλέγετε προσεκτικά, για να είστε σίγουρος ότι ταιριάζουν με το εκάστοτε αμάξι σας και ότι μπορούν να σας βοηθήσουν όπως θέλετε, χωρίς όμως να σας πάνε πάνω από το επιτρεπόμενο όριο απόδοσης των αγώνων που σας ενδιαφέρουν. Ταυτόχρονα, βλέπετε το αυτοκίνητό σας παρκαρισμένο στο συνεργείο, με μηχανικούς, άλλα αμάξια κτλ γύρω του. Δεν λείπει και το χιούμορ, καθώς πχ όταν φαρδαίνετε το σασί, βλέπετε τους μηχανικούς να... τραβάνε τις πλευρές του αυτοκινήτου. Μπορείτε βέβαια να κάνετε και διάφορες εμφανισιακές αλλαγές στο αμάξι σας, προσθαφαιρώντας χρώματα, αυτοκόλλητα, αεροτομές, λογότυπα ελαστικών κτλ. Μπορείτε να μοιράζεστε τις εμφανίσεις σας με την κοινότητα ή να κατεβάζετε εμφανίσεις σχεδιασμένες από άλλους παίκτες. Το παιχνίδι διαθέτει επίσης ένα από τα πιο πλούσια photo mode στην ιστορία του gaming, ενώ σας επιτρέπει και να... καμαρώνετε το αμάξι σας καθώς αυτό κινείται μέσα σε φωτογραφίες περιβαλλόντων ανά τον κόσμο (πολύ ωραίο και πρωτότυπο). Τέλος, το παιχνίδι λειτουργεί και ως κάτι σαν... εγκυκλοπαίδεια αυτοκινήτων, με κάθε εταιρεία να έχει δικό της μουσείο αφιερωμένο στην ιστορία της.
Μετά το GT Sport, οι προσδοκίες για το multiplayer του GT7 ήταν μεγάλες και ευτυχώς ανταποκρίνεται σε αυτές. Το multiplayer ουσιαστικά χωρίζεται σε δύο μέρη. Πρώτον, το απλό, κλασικό online, όπου φτιάχνετε το δικό σας lobby ή μπαίνετε σε lobby άλλων παικτών και τρέχετε απλά για διασκέδαση. Μπορείτε να φτιάξετε ή να βρείτε αγώνες για όλα τα γούστα. Όμως το... κυρίως πιάτο του multiplayer είναι το Sport mode - το πιο σοβαρό, ανταγωνιστικό online. Εδώ αγωνίζεστε όπου και όπως καθορίζει το παιχνίδι: υπάρχουν τρεις μεμονωμένοι αγώνες που αλλάζουν κάθε εβδομάδα, πρωταθλήματα πολλαπλών γύρων που λαμβάνουν χώρα ανά κάποιες μέρες, συν lap time challenge όπου οι παίκτες ανταγωνίζονται για τον καλύτερο χρόνο. Η βασική ενασχόληση των περισσότερων εδώ μάλλον είναι οι τρεις μεμονωμένοι αγώνες, λόγω απλότητας και εβδομαδιαίας ανανέωσης. Μάλιστα, κάποιες φορές τουλάχιστον ένας από τους αγώνες είναι εμπνευσμένος από τα τεκτενόμενα στον πραγματικό μηχανοκίνητο αθλητισμό, πχ την εβδομάδα που ήταν οι 12 ώρες του Mount Panorama, υπήρχε αγώνας στη συγκεκριμένη πίστα με αμάξια GT3. Τα δε πρωταθλήματα ουσιαστικά είναι eSports από την άνεση του καναπέ, κάτι ιδιαίτερα ελκυστικό αν έχετε μάθει πλέον το παιχνίδι.
Το όλο Sport mode είναι στημένο έτσι ώστε για να βγάζει σοβαρότητα και να ενθαρρύνει την ευγενή άμιλλα. Χρησιμοποιείται ένα αρκετά αποτελεσματικό σύστημα χρονικών ποινών κατά την διάρκεια του αγώνα που τιμωρεί τρακαρίσματα, κόψιμο δρόμου και λοιπές τσατσιές. Επιπλέον, o τρόπος οδήγησής σας αξιολογείται ξεχωριστά από τα αποτελέσματά σας, που σημαίνει ότι το να τερματίζετε σε καλές θέσεις δεν αρκεί και πρέπει να οδηγείτε και καθαρά για να προοδεύσετε (και επίσης να μην κάνετε rage quit). Οι αγώνες είναι διασκεδαστικοί, ειδικά όταν εμπεριέχουν στρατηγική λόγω πιο γρήγορου ρυθμού φθοράς ελαστικών και κατανάλωσης καυσίμων ή δυνατότητα χρήσης διαφορετικών ελαστικών. Το να μπαίνει ο αντίπαλός σου στα πιτ και εσύ να προσπαθείς να κάνεις τον απόλυτο γύρο ώστε στη συνέχεια να μπεις στα πιτ και να βγεις μπροστά του, σε multiplayer, είναι φανταστική αίσθηση. Τέλος, να σημειωθεί ότι εδώ υπάρχει qualifying. Αυτό λαμβάνει χώρα ανεξάρτητα από τους αγώνες, οπότε μπορείτε να δοκιμάσετε όσες φορές θέλετε κατά την διάρκεια της εβδομάδας. Το παιχνίδι παίρνει υπόψη τον καλύτερο χρόνο σας στη σχετική πίστα για να σας πλασάρει κατά το matchmaking.
Εφόσον το GT7 είναι και για PS4, εξαρχής δεν έπρεπε να περιμένουμε κάποιο άλμα γενιάς στα γραφικά. Πράγματι, το παιχνίδι κρατιέται πίσω από το PS4 και συχνά μοιάζει με ένα πιο όμορφο GT Sport, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι απογοητεύει οπτικά. Όταν το επιτρέπει η cross-gen φύση του, εκμεταλλεύεται το PS5 και δείχνει τί μπορούσε να κάνει αν ήταν καθαρόαιμο παιχνίδι νέας γενιάς. Την παράσταση κλέβουν οι φωτισμοί και τα εφέ όπως η αντανάκλαση του ήλιου, τα φώτα κατά τους νυχτερινούς αγώνες, οι σπίθες, οι καπνοί από λάστιχα και επαφές και το σπρέι όταν η πίστα είναι βρεγμένη. Η βροχή και η ειδικά η μετάβαση από βρεγμένο σε στεγνό οδόστρωμα έχει υλοποιηθεί πολύ ωραία. Το ίδιο και η χρονική μετάβαση από μέρα σε νύχτα και το αντίστροφο. Οι πίστες είναι γεμάτες λεπτομέρεια και κίνηση, με βρωμιές εκτός αγωνιστικής γραμμής, θεατές να περπατάνε, επόπτες να κουνάνε σημαίες όταν υπάρχει κάποιο συμβάν, φωτογράφους να... φωτογραφίζουν, αυτοκίνητα να πηγαινοέρχονται στο παρασκήνιο, μηχανικούς να χαιρετάνε τους οδηγούς κατά τον τερματισμό κτλ. Τα δε πιτ σφύζουν από ζωή και είναι πλήρως animated, όμως απεικονίζουν μόνο το δικό σας αυτοκίνητο, ενώ οι αντίπαλοί σας όταν μπαίνουν απλά... εξαφανίζονται (σαν το παιχνίδι να μην μπορεί να σηκώσει τόσα ξεχωριστά animation ταυτόχρονα). Τα αυτοκίνητα είναι πανέμορφα, αλλά πλέον τα περιθώρια οπτικών βελτιώσεων σε αυτόν τον τομέα είναι πολύ μικρά.
Ο ήχος αποτελεί ευχάριστη έκπληξη και μάλιστα σε... διπλό ταμπλό. Ως γνωστόν, τα Gran Turismo δεν φημίζονται για την ηχητική τελειότητά τους. Αυτή τη φορά όμως η Polyphony σοβαρεύτηκε, στρώθηκε στην δουλειά και παραδίδει ένα ηχητικό σύνολο τρομερά βελτιωμένο σε σχέση με τις προηγούμενες προσπάθειές της. Κάθε αυτοκίνητο έχει τον δικό του χαρακτηριστικό ήχο, με τα αγωνιστικά βέβαια να ξεχωρίζουν. Βάλτε να δείτε πραγματικούς αγώνες με GT3, Super GT κτλ, και θα πάθετε πλάκα με το πόσο ρεαλιστικά έχουν μεταφερθεί οι ήχοι τους στο παιχνίδι. Η τεχνολογία 3D audio του PS5 παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό, όπως και στο πώς ακούγονται τα αυτοκίνητα που βρίσκονται κοντά σας στον αγώνα. Τα sim racers συνήθως δεν δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στην μουσική, όμως το GT7 διαθέτει ανέλπιστα πλούσιο soundtrack. Κάθε τομέας του παιχνιδιού έχει δικά του κομμάτια με διαφορετικό στιλ, κάποια τραγούδια επιστρέφουν από προηγούμενα GT, ενώ στο προαναφερθέν music rally οδηγείτε υπό τους ήχους ακόμα και κλασικής μουσικής. Το δε “Moon Over The Castle”, ο... ύμνος της σειράς GT, είναι και πάλι εδώ και μάλιστα ως νέα εκδοχή από τους Bring Me The Horizon, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν.
Το Gran Turismo 7 είναι παιχνίδι αντιθέσεων. Παικτικά, είναι ότι καλύτερο υπάρχει στις κονσόλες και νομίζω δύσκολα θα ξεπεραστεί από άλλο racer σε αυτή την γενιά. Από την άλλη, σε κάποια σημεία είναι κολλημένο στο παρελθόν. Η δε απουσία κανονικού career mode είναι... “πισώπλατη μαχαιριά”, τόσο για το ίδιο το παιχνίδι, όσο και για εμάς τους... παλιούς. Από τη στιγμή που το ανακοίνωσε το 2020, η Polyphony έδινε την αίσθηση ότι μας προσφέρει ξανά μια παραδοσιακή single-player εμπειρία κυρίως επειδή το θέλουμε εμείς, όχι η ίδια. Τελικά η εμπειρία δεν είναι ούτε παραδοσιακή στα πρότυπα προηγούμενων GT, ούτε σύγχρονη στα πρότυπα άλλων sim racers. Ευτυχώς, το παιχνίδι τα πάει καλά σε δύο θέματα απαραίτητα στην εποχή μας: τη ροή νέου περιεχομένου (μέχρι τώρα τουλάχιστον) και το multiplayer. Πάντως, οι αδυναμίες του GT7 δεν μπορούν να επισκιάσουν την ασυναγώνιστη ποιότητά του. Αν είστε φαν του είδους, επιβάλλεται να το έχετε και θα το παίζετε για καιρό. Απλά μην περιμένετε να ζήσετε την racing καριέρα των ονείρων σας.
- Οδηγική τελειότητα
- Racing δράση με ικανούς και ρεαλιστικούς ΑΙ αντιπάλους
- Οι custom αγώνες
- Απολαυστικές αναβαθμίσεις και παραμετροποιήσεις
- Εξαιρετικό multiplayer για όλα τα γούστα
- Πανέμορφα εφέ, φωτισμοί, πίστες
- Εκπληκτικός ήχος, πλούσιο soundtrack
- Η χρήση του DualSense
- Ίσως το καλύτερο photo mode στο gaming αυτή τη στιγμή
- Animated κόσμος ως κεντρικό μενού
- Γεμάτο πληροφορίες για την ιστορία των αυτοκινήτων
- Απουσία κανονικού career mode (!)
- Απουσία qualifying στο single-player (!!)
- Έμφαση σε μεμονωμένους αγώνες αντί για πρωταθλήματα
- Συχνά μοιάζει με ένα πιο όμορφο Gran Turismo Sport
- Σχεδόν ανύπαρκτες εμφανισιακές ζημιές
- Υπερβολικά πολλά ψεύτικα αυτοκίνητα
- Μόνιμη σύνδεση στο ίντερνετ
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS5, PS4 |
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Polyphony Digital |
| ΕΚΔΟΣΗ: | Sony |
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | Sony Hellas |
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου