To καλοκαίρι του 2016 η Double Fine Productions μας παρέδωσε το
Headlander ένα ομολογουμένως περίεργο Platform, στο οποίο ο βασικός
μηχανισμός έχει να κάνει με το γεγονός ότι το κεφάλι του κεντρικού
χαρακτήρα μπορεί να αποσυνδεθεί από το σώμα του και να “κουμπώσει” σε
σώματα άλλων ανθρώπων/ρομπότ. Ο συγκεκριμένος μηχανισμός φυσικά αν
κρίνουμε και από το όνομα πρόκειται να είναι ο κεντρικός άξονας του
παιχνιδιού, αφού όλα τα puzzles και οι μάχες αναμένονται να βασίζονται
σε αυτό. Δεν ξέρω για εσάς, πάντως εμένα μόνο και μόνο αυτό μου κέντρισε
την περιέργεια να δοκιμάσω το παιχνίδι.
Φυσικά, η Double Fine Productions είναι μία ομολογουμένως “αρχαία” εταιρεία, αφού δραστηριοποιείται από το 1993 και μας έχει δώσει μερικά παιχνίδια διαμάντια όπως το Grim Fandango, το Broken Age και το Psychonauts. Μπαίνουμε λοιπόν στο Headlanders και περιμένουμε να δούμε πράγματα -τόσο στον τομέα του gameplay όσο και στο σενάριο- τα οποία είναι αντάξια αυτής της πολύ μεγάλης και ιστορικής εταιρείας.
H επιστημονική φαντασία του 1970
Όπως και η ίδια η Double Fine ομολόγησε, το σενάριο του Headlander είναι retro-futuristic, πράγμα που σημαίνει ότι διαπραγματεύεται σενάρια επιστημονικής φαντασίας για το μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά από μία retro οπτική ματιά. Πιο συγκεκριμένα, η retro αυτή ματιά είναι παρμένη κατευθείαν από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’70. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με μία ιστορία για το μέλλον εμπνευσμένη από το παρελθόν.
Στο κόσμο του Headlander, όλοι οι άνθρωποι παράτησαν τα σώματά τους και μετέφεραν το μυαλό τους σε ρομποτικά σώματα. Ο λόγος για αυτή την μεταφορά δεν είναι άλλος από την καταστροφή της Γης. Πράγματι, στο -πολύ- παρελθόν οι άνθρωποι κατέστρεψαν την Γη και οι επιστήμονες αναγκάστηκαν να βρουν έναν τρόπο να μεταφέρουν το ανθρώπινο μυαλό σε τεχνητούς εγκεφάλους, ενώ παράλληλα εγκατέλειψαν την Γη για να βρουν καταφύγιο στο διάστημα.
Ο κεντρικός ήρωας του Headlander ξυπνάει μερικούς αιώνες μετά από αυτά τα συμβάντα έχοντας αμνησία και σαν να μην έφτανε αυτό, ανακαλύπτει πως λείπει και το σώμα του. Το μόνο που υπάρχει, είναι το κεφάλι του, το οποίο είναι τοποθετημένο μέσα σε ένα κράνος, σαν αυτά που έχουν οι αστροναύτες. Στην αρχή δεν έχετε ιδέα για το ποιος είστε, τι κάνετε και από που έρχεστε. Το μόνο που γνωρίζετε, είναι ότι είστε ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο και πως πρέπει να σταματήσετε τον Methusaleh, ένα A.I. το οποίο ελέγχει την ανθρωπότητα.
Φυσικά, δεν είστε τελείως μόνοι αφού στο πλευρό σας βρίσκεται ο Earl, o οποίος μπορεί να μην εμφανίζεται αυτοπροσώπως στο παιχνίδι, παρ’ όλα αυτά είναι πάντα δίπλα σας για να σας δώσει οδηγίες μέσω ασυρμάτου για το τι να κάνετε και που να πάτε. Σε γενικές γραμμές, το σενάριο είναι πολύ καλά δομημένο. Το μυστήριο ξετυλίγεται σιγά σιγά και το τέλος προσφέρει μερικές τρομερές ανατροπές, τις οποίες φυσικά δεν θα τις αποκαλύψουμε για να μην γίνουν spoilers.
Το κεφάλι που αιωρείται
Όπως σας αναφέραμε και προηγουμένως ο βασικός μηχανισμός του Headlander περιστρέφεται γύρω από την ικανότητα του πρωταγωνιστή να διαχωρίζει το κεφάλι του με το σώμα του και να ενώνεται με άλλα ρομποτικά σώματα. Φυσικά, όπως είναι επόμενο όλα τα puzzles του παιχνιδιού βασίζονται πάνω σε αυτή ακριβώς την ικανότητα. Τώρα, έχοντας αναφέρει αυτό, μπορούμε να ξεκινήσουμε να αναλύουμε εκτενέστερα το κομμάτι του gameplay.
Το Headlander ως προς το level design είναι αρκετά γραμμικό. Όσο γραμμικό μπορεί να είναι φυσικά ένα Medroidvania, καθώς μόνο σε 2 σημεία θα αναγκαστείτε να γυρίσετε σε περιοχές και σε δωμάτια που έχετε ήδη επισκεφτεί για χάρη του βασικού questiline. Κατά τα άλλα η πορεία σας είναι ευθύγραμμη. Γενικά υπάρχουν 300 διαφορετικά δωμάτια και 63 power ups και για να τα ξεκλειδώσετε όλα θα πρέπει αρχικά να είστε συνέχεια προσεχτικοί για τυχόν κρυφές πόρτες και κατά δεύτερον αν όντως επιθυμείτε να τα βρείτε όλα θα πρέπει αναγκαστικά να κάνετε backtracking. Θα πρέπει δηλαδή να γυρίσετε πίσω σε προηγούμενες περιοχές και έχοντας νέες δυνάμεις να ξεκλειδώσετε νέα δωμάτια.
Τα υπόλοιπα 45 powers χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες των 15 και βρίσκονται και αυτά διάσπαρτα σε διάφορα σημεία του χάρτη. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα Helmet Health τα οποία αυξάνουν τους πόντους της ζωής σας, η δεύτερη το Helmet power που αυξάνει την δύναμή σας και τέλος η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει το Helmet Thrust που αυξάνει τον χρόνο με τον οποίο μπορείτε να κάνετε την κίνηση Thrust. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν σας δίνετε από την αρχή αλλά ξεκλειδώνετε μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο της ιστορίας. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να συλλέξετε τα πάντα για να ολοκληρώσετε το παιχνίδι καθώς μόλις τα μισά power ups είναι αρκετά για περάσετε τις πίστες και νικήσετε το τελικό boss. Θα χρειαστείτε όμως να ξεκλειδώσετε όσα περισσότερα upgrades είναι δυνατό καθώς αυτό θα σας βοηθήσει να περάσετε τα επίπεδα πολύ πιο εύκολα.
Βρείτε το σωστό χρώμα
Ο χαρακτήρα σας, ή μάλλον το... κεφάλι του έχει τέσσερα βασικά skills. Μπορεί να αιωρείται και να συνδέεται με άλλα ακέφαλα ρομποτικά σώματα, μπορεί να εκτελέσει μία κίνηση “σκούπα” όπου κυριολεκτικά με τη χρήση αέρα ξεκουμπώνει τα κεφάλια εχθρών εξουδετερώνοντάς τους, μπορεί να χρησιμοποιήσει μία ασπίδα η οποία ανακλά τα εχθρικά πυρά και τέλος υπάρχει η κίνηση thrust η οποία στιγμιαία αυξάνει την ταχύτητα και την ορμή σας έτσι ώστε να μπορείτε να σπάσετε διάφορους τοίχους και εμπόδια που υπάρχουν στον δρόμο σας.
Αυτές οι τέσσερις ικανότητες θα είναι τα βέλη στην φαρέτρα σας για να περάσετε όλες τις δοκιμασίες και τα puzzles που βρίσκονται στο δρόμο σας. Φυσικά υπάρχει και μία μεγάλη γκάμα από εχθρούς οι οποίοι ταξινομούνται ανάλογα με το χρώμα τους. Αρχικά θα συναντήσετε κόκκινους, κίτρινους και πορτοκαλί εχθρούς και όσο προχωράτε στο παιχνίδι τα χρώματα και η δυσκολία τους θα αλλάζουν. Οι πιο δύσκολοι εχθροί που θα συναντήσετε στο τέλος του παιχνιδιού έχουν βιολετί χρώμα. Οι πόρτες που συνδέουν τα εκάστοτε δωμάτια έχουν έναν μηχανισμό ασφαλείας που επιτρέπει μόνο σε ρομπότ συγκεκριμένου χρώματος να περάσουν. Αυτό είναι και ένα από τα βασικά puzzles του παιχνιδιού καθώς πολλές φορές θα χρειαστεί να πάτε σε προηγούμενο δωμάτιο να βρείτε το κατάλληλο σώμα και μετά να περάσετε την πόρτα.
Βέβαια, αυτός ο μηχανισμός δεν γίνεται κουραστικός καθώς, όσο ανεβαίνει το επίπεδο των εχθρικών ρομπότ τότε τόσο πιο πολλά χρώματα σας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσετε. Για παράδειγμα το πρώτο επίπεδο των εχθρών είναι το κόκκινο και τα σώματά τους σας επιτρέπουν να περάσετε μόνο από κόκκινες πόρτες. Το επόμενο επίπεδο είναι το πορτοκαλί και τα σώματά τους σας επιτρέπουν να περάσετε από πορτοκαλί και κόκκινες πόρτες. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για τα επόμενα επίπεδα. Επίσης κάποια δωμάτιο δεν έχουν πόρτα και θα χρειαστεί να περάσετε μόνο με το κεφάλι του χαρακτήρα, αφήνοντας το ρομποτικό σας σώμα πίσω. Εκτός από αυτά υπάρχει και ένα υποτυπώδες σύστημα μάχης καθώς τα εχθρικά ρομπότ χρησιμοποιούν όπλα λέιζερ. Σκοπό σας είναι να σημαδεύετε τα κεφάλια τους ώστε να τα διαχωρίσετε από τα σώματά τους και κατά συνέπεια να τα απενεργοποιήσετε. Το ίδιο μπορείτε να το επιτύχετε και με την κίνηση “σκούπα” που αναφέραμε προηγουμένως.
H Starcophagus
Tα γραφικά είναι αυτό ακριβώς που μπορούσαμε αν περιμένουμε από ένα Sidescroller δύο διαστάσεων. Χρησιμοποιούνται πολλά και ζωντανά χρώματα τα οποία αντιπροσωπεύουν κατάλληλα την συγκεκριμένη “τρελή” περίοδο του 1970, με τα animations των χαρακτήρων να ακολουθούν την ίδια λογική θυμίζοντας πολλές φορές κινήσεις από ντίσκο. Το παιχνίδι στο PS4 τρέχει στα 1080p με πολύ σπάνια framedrops που συμβαίνουν κυρίως σε μάχες στις οποίες υπάρχουν πολλοί εχθροί και πολλά πυρά από τα λέιζερ.
Και το κομμάτι του ήχου ακολουθεί την λογική της δεκαετίας του ’70 χρησιμοποιόντας για soundtrack μία λίστα από κυρίως απαλά ηλεκτρονικά τραγούδια. To μοναδικό σοβαρό πρόβλημα που συνάντησα είχε να κάνει με την επανάληψη στo voice acting. Πιο συγκεκριμένα κάθε πόρτα που για να την περάσετε χρειάζεται ένα ειδικό χρώμα τείνει να επαναλαμβάνει τις ίδιες ατάκες ξανά και ξανά. Μπόρει οι ατάκες αυτές να είναι αρκετά χιουμοριστικές και έξυπνες την πρώτη φορά που τις ακούτε, παρ’ όλα αυτά μετά από κάποιο χρονικό σημείο καταντάνε πολύ κουραστικές. Ειδικά αν τύχει να βρίσκεστε σε ένα δωμάτιο για πολύ ώρα και αναγκαστείτε να ακούτε την πόρτα να λέει τα ίδια ξανά και ξανά για πέντε λεπτά.
Εν κατακλείδι
Για να τερματίσετε το Headlander θα χρειστείτε περίπου πέντε με έξι ώρες αναλόγως φυσικά πόσο χρόνο θα σας πάρει να λύσετε όλους τους γρίφους και κατά πόσο θα αφιερωθείτε στο να μαζέψετε όλα τα collectibles. Το παιχνίδι προσφέρει αρκετά achievements μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το Platinum trophy. Για να τα συλλέξετε όλα θα χρειστείτε το πολύ εννέα ώρες.
Παρά βέβαια το ωραίο σενάριο, ευχάριστο gameplay και εύκολο Platinum, το Headlander είναι ένα παιχνίδι σαββατοκύριακου, που σημαίνει ότι μέσα σε δύο με τρία απογεύματα θα το έχετε τελειώσει και αφού δεν προσφέρει καθόλου replay value θα το διαγράψετε από τον σκληρό σας και δεν θα ξανασχοληθείτε μαζί του ποτέ ξανά.
Έχοντας στο μυαλό μας αυτό, θεωρώ πως τα 20 ευρώ που κοστίζει στο Steam και στα ψηφιακά μαγαζιά της Microsoft και της Sony είναι υπερβολικά. Αν το συγκεκριμένο παιχνίδι σας ενδιαφέρει, τότε το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι περιμένετε για κάποια έκπτωση.
Θετικά: - Ωραίο σενάριο
- Ευχάριστο gameplay
- Εύκολο Platinum
- Αρκετό χιούμορ
Αρνητικά:- Λίγα προβληματα στο framerate
- Mικρή διάρκεια
- Ανύπαρκτο replay value
Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 6
Γενικά: 7
πηγη
Φυσικά, η Double Fine Productions είναι μία ομολογουμένως “αρχαία” εταιρεία, αφού δραστηριοποιείται από το 1993 και μας έχει δώσει μερικά παιχνίδια διαμάντια όπως το Grim Fandango, το Broken Age και το Psychonauts. Μπαίνουμε λοιπόν στο Headlanders και περιμένουμε να δούμε πράγματα -τόσο στον τομέα του gameplay όσο και στο σενάριο- τα οποία είναι αντάξια αυτής της πολύ μεγάλης και ιστορικής εταιρείας.
H επιστημονική φαντασία του 1970
Όπως και η ίδια η Double Fine ομολόγησε, το σενάριο του Headlander είναι retro-futuristic, πράγμα που σημαίνει ότι διαπραγματεύεται σενάρια επιστημονικής φαντασίας για το μέλλον της ανθρωπότητας, αλλά από μία retro οπτική ματιά. Πιο συγκεκριμένα, η retro αυτή ματιά είναι παρμένη κατευθείαν από τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του ’70. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή με μία ιστορία για το μέλλον εμπνευσμένη από το παρελθόν.
Στο κόσμο του Headlander, όλοι οι άνθρωποι παράτησαν τα σώματά τους και μετέφεραν το μυαλό τους σε ρομποτικά σώματα. Ο λόγος για αυτή την μεταφορά δεν είναι άλλος από την καταστροφή της Γης. Πράγματι, στο -πολύ- παρελθόν οι άνθρωποι κατέστρεψαν την Γη και οι επιστήμονες αναγκάστηκαν να βρουν έναν τρόπο να μεταφέρουν το ανθρώπινο μυαλό σε τεχνητούς εγκεφάλους, ενώ παράλληλα εγκατέλειψαν την Γη για να βρουν καταφύγιο στο διάστημα.
Ο κεντρικός ήρωας του Headlander ξυπνάει μερικούς αιώνες μετά από αυτά τα συμβάντα έχοντας αμνησία και σαν να μην έφτανε αυτό, ανακαλύπτει πως λείπει και το σώμα του. Το μόνο που υπάρχει, είναι το κεφάλι του, το οποίο είναι τοποθετημένο μέσα σε ένα κράνος, σαν αυτά που έχουν οι αστροναύτες. Στην αρχή δεν έχετε ιδέα για το ποιος είστε, τι κάνετε και από που έρχεστε. Το μόνο που γνωρίζετε, είναι ότι είστε ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο και πως πρέπει να σταματήσετε τον Methusaleh, ένα A.I. το οποίο ελέγχει την ανθρωπότητα.
Φυσικά, δεν είστε τελείως μόνοι αφού στο πλευρό σας βρίσκεται ο Earl, o οποίος μπορεί να μην εμφανίζεται αυτοπροσώπως στο παιχνίδι, παρ’ όλα αυτά είναι πάντα δίπλα σας για να σας δώσει οδηγίες μέσω ασυρμάτου για το τι να κάνετε και που να πάτε. Σε γενικές γραμμές, το σενάριο είναι πολύ καλά δομημένο. Το μυστήριο ξετυλίγεται σιγά σιγά και το τέλος προσφέρει μερικές τρομερές ανατροπές, τις οποίες φυσικά δεν θα τις αποκαλύψουμε για να μην γίνουν spoilers.
Το κεφάλι που αιωρείται
Όπως σας αναφέραμε και προηγουμένως ο βασικός μηχανισμός του Headlander περιστρέφεται γύρω από την ικανότητα του πρωταγωνιστή να διαχωρίζει το κεφάλι του με το σώμα του και να ενώνεται με άλλα ρομποτικά σώματα. Φυσικά, όπως είναι επόμενο όλα τα puzzles του παιχνιδιού βασίζονται πάνω σε αυτή ακριβώς την ικανότητα. Τώρα, έχοντας αναφέρει αυτό, μπορούμε να ξεκινήσουμε να αναλύουμε εκτενέστερα το κομμάτι του gameplay.
Το Headlander ως προς το level design είναι αρκετά γραμμικό. Όσο γραμμικό μπορεί να είναι φυσικά ένα Medroidvania, καθώς μόνο σε 2 σημεία θα αναγκαστείτε να γυρίσετε σε περιοχές και σε δωμάτια που έχετε ήδη επισκεφτεί για χάρη του βασικού questiline. Κατά τα άλλα η πορεία σας είναι ευθύγραμμη. Γενικά υπάρχουν 300 διαφορετικά δωμάτια και 63 power ups και για να τα ξεκλειδώσετε όλα θα πρέπει αρχικά να είστε συνέχεια προσεχτικοί για τυχόν κρυφές πόρτες και κατά δεύτερον αν όντως επιθυμείτε να τα βρείτε όλα θα πρέπει αναγκαστικά να κάνετε backtracking. Θα πρέπει δηλαδή να γυρίσετε πίσω σε προηγούμενες περιοχές και έχοντας νέες δυνάμεις να ξεκλειδώσετε νέα δωμάτια.
Πετάει το κεφάλι; Πετάει!
Τα 63 power ups χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες, ενώ υπάρχουν και πολλά upgrades για τον χαρακτήρα σας. Ας τα πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το Headlander προσφέρει 38 διαφορετικά upgrades για τον ήρωα σας, τα οποία τα ξεκλειδώνετε σιγά σιγά ξοδεύοντας την ενέργεια που μαζεύετε στο ταξίδι σας. Ο μηχανισμός αυτός είναι αρκετά απλοϊκός καθώς, κατά την διάρκεια του παιχνιδιού θα βρίσκετε μπροστά σας σφαίρες ενέργειας τις οποίες μπορείτε να μαζέψετε αλλά και 18 μοναδικά Energy S.A.C. που υπάρχουν σκορπισμένα στον χάρτη. Κάθε φορά που η μπάρα της ενέργειας γεμίζει, εσείς παίρνετε ένα πόντο τον οποίο μπορείτε να τον δαπανήσετε σε κάποιο upgrade. Με τα upgrades μπορείτε να αυξήσετε το armor σας, την δύναμή σας και να ξεκλειδώσετε νέα skills.Τα υπόλοιπα 45 powers χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες των 15 και βρίσκονται και αυτά διάσπαρτα σε διάφορα σημεία του χάρτη. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα Helmet Health τα οποία αυξάνουν τους πόντους της ζωής σας, η δεύτερη το Helmet power που αυξάνει την δύναμή σας και τέλος η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει το Helmet Thrust που αυξάνει τον χρόνο με τον οποίο μπορείτε να κάνετε την κίνηση Thrust. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν σας δίνετε από την αρχή αλλά ξεκλειδώνετε μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο της ιστορίας. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να συλλέξετε τα πάντα για να ολοκληρώσετε το παιχνίδι καθώς μόλις τα μισά power ups είναι αρκετά για περάσετε τις πίστες και νικήσετε το τελικό boss. Θα χρειαστείτε όμως να ξεκλειδώσετε όσα περισσότερα upgrades είναι δυνατό καθώς αυτό θα σας βοηθήσει να περάσετε τα επίπεδα πολύ πιο εύκολα.
Βρείτε το σωστό χρώμα
Ο χαρακτήρα σας, ή μάλλον το... κεφάλι του έχει τέσσερα βασικά skills. Μπορεί να αιωρείται και να συνδέεται με άλλα ακέφαλα ρομποτικά σώματα, μπορεί να εκτελέσει μία κίνηση “σκούπα” όπου κυριολεκτικά με τη χρήση αέρα ξεκουμπώνει τα κεφάλια εχθρών εξουδετερώνοντάς τους, μπορεί να χρησιμοποιήσει μία ασπίδα η οποία ανακλά τα εχθρικά πυρά και τέλος υπάρχει η κίνηση thrust η οποία στιγμιαία αυξάνει την ταχύτητα και την ορμή σας έτσι ώστε να μπορείτε να σπάσετε διάφορους τοίχους και εμπόδια που υπάρχουν στον δρόμο σας.
Αυτές οι τέσσερις ικανότητες θα είναι τα βέλη στην φαρέτρα σας για να περάσετε όλες τις δοκιμασίες και τα puzzles που βρίσκονται στο δρόμο σας. Φυσικά υπάρχει και μία μεγάλη γκάμα από εχθρούς οι οποίοι ταξινομούνται ανάλογα με το χρώμα τους. Αρχικά θα συναντήσετε κόκκινους, κίτρινους και πορτοκαλί εχθρούς και όσο προχωράτε στο παιχνίδι τα χρώματα και η δυσκολία τους θα αλλάζουν. Οι πιο δύσκολοι εχθροί που θα συναντήσετε στο τέλος του παιχνιδιού έχουν βιολετί χρώμα. Οι πόρτες που συνδέουν τα εκάστοτε δωμάτια έχουν έναν μηχανισμό ασφαλείας που επιτρέπει μόνο σε ρομπότ συγκεκριμένου χρώματος να περάσουν. Αυτό είναι και ένα από τα βασικά puzzles του παιχνιδιού καθώς πολλές φορές θα χρειαστεί να πάτε σε προηγούμενο δωμάτιο να βρείτε το κατάλληλο σώμα και μετά να περάσετε την πόρτα.
Βέβαια, αυτός ο μηχανισμός δεν γίνεται κουραστικός καθώς, όσο ανεβαίνει το επίπεδο των εχθρικών ρομπότ τότε τόσο πιο πολλά χρώματα σας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσετε. Για παράδειγμα το πρώτο επίπεδο των εχθρών είναι το κόκκινο και τα σώματά τους σας επιτρέπουν να περάσετε μόνο από κόκκινες πόρτες. Το επόμενο επίπεδο είναι το πορτοκαλί και τα σώματά τους σας επιτρέπουν να περάσετε από πορτοκαλί και κόκκινες πόρτες. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και για τα επόμενα επίπεδα. Επίσης κάποια δωμάτιο δεν έχουν πόρτα και θα χρειαστεί να περάσετε μόνο με το κεφάλι του χαρακτήρα, αφήνοντας το ρομποτικό σας σώμα πίσω. Εκτός από αυτά υπάρχει και ένα υποτυπώδες σύστημα μάχης καθώς τα εχθρικά ρομπότ χρησιμοποιούν όπλα λέιζερ. Σκοπό σας είναι να σημαδεύετε τα κεφάλια τους ώστε να τα διαχωρίσετε από τα σώματά τους και κατά συνέπεια να τα απενεργοποιήσετε. Το ίδιο μπορείτε να το επιτύχετε και με την κίνηση “σκούπα” που αναφέραμε προηγουμένως.
H Starcophagus
Tα γραφικά είναι αυτό ακριβώς που μπορούσαμε αν περιμένουμε από ένα Sidescroller δύο διαστάσεων. Χρησιμοποιούνται πολλά και ζωντανά χρώματα τα οποία αντιπροσωπεύουν κατάλληλα την συγκεκριμένη “τρελή” περίοδο του 1970, με τα animations των χαρακτήρων να ακολουθούν την ίδια λογική θυμίζοντας πολλές φορές κινήσεις από ντίσκο. Το παιχνίδι στο PS4 τρέχει στα 1080p με πολύ σπάνια framedrops που συμβαίνουν κυρίως σε μάχες στις οποίες υπάρχουν πολλοί εχθροί και πολλά πυρά από τα λέιζερ.
Και το κομμάτι του ήχου ακολουθεί την λογική της δεκαετίας του ’70 χρησιμοποιόντας για soundtrack μία λίστα από κυρίως απαλά ηλεκτρονικά τραγούδια. To μοναδικό σοβαρό πρόβλημα που συνάντησα είχε να κάνει με την επανάληψη στo voice acting. Πιο συγκεκριμένα κάθε πόρτα που για να την περάσετε χρειάζεται ένα ειδικό χρώμα τείνει να επαναλαμβάνει τις ίδιες ατάκες ξανά και ξανά. Μπόρει οι ατάκες αυτές να είναι αρκετά χιουμοριστικές και έξυπνες την πρώτη φορά που τις ακούτε, παρ’ όλα αυτά μετά από κάποιο χρονικό σημείο καταντάνε πολύ κουραστικές. Ειδικά αν τύχει να βρίσκεστε σε ένα δωμάτιο για πολύ ώρα και αναγκαστείτε να ακούτε την πόρτα να λέει τα ίδια ξανά και ξανά για πέντε λεπτά.
Εν κατακλείδι
Για να τερματίσετε το Headlander θα χρειστείτε περίπου πέντε με έξι ώρες αναλόγως φυσικά πόσο χρόνο θα σας πάρει να λύσετε όλους τους γρίφους και κατά πόσο θα αφιερωθείτε στο να μαζέψετε όλα τα collectibles. Το παιχνίδι προσφέρει αρκετά achievements μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το Platinum trophy. Για να τα συλλέξετε όλα θα χρειστείτε το πολύ εννέα ώρες.
Παρά βέβαια το ωραίο σενάριο, ευχάριστο gameplay και εύκολο Platinum, το Headlander είναι ένα παιχνίδι σαββατοκύριακου, που σημαίνει ότι μέσα σε δύο με τρία απογεύματα θα το έχετε τελειώσει και αφού δεν προσφέρει καθόλου replay value θα το διαγράψετε από τον σκληρό σας και δεν θα ξανασχοληθείτε μαζί του ποτέ ξανά.
Έχοντας στο μυαλό μας αυτό, θεωρώ πως τα 20 ευρώ που κοστίζει στο Steam και στα ψηφιακά μαγαζιά της Microsoft και της Sony είναι υπερβολικά. Αν το συγκεκριμένο παιχνίδι σας ενδιαφέρει, τότε το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι περιμένετε για κάποια έκπτωση.
Θετικά: - Ωραίο σενάριο
- Ευχάριστο gameplay
- Εύκολο Platinum
- Αρκετό χιούμορ
Αρνητικά:- Λίγα προβληματα στο framerate
- Mικρή διάρκεια
- Ανύπαρκτο replay value
Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 6
Γενικά: 7
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου